عرفان و تصوف

علاء الدوله سمنانی و تنقیص سلطان محمد خدابنده جهت برگزیدن تشیع

علاء الدوله سمنانی در مجلس چهلم از کتاب چهل مجلس:
«در آن وقت که پادشاه خربنده (سلطان محمد خدابنده) رافضی شده (شیعه شده) حکم کرد که نام خلفای اربعه در خطبه نگویند و نام دوازده امام گویند چون ایلچی به اصفهان بودمی، او فتنه آغاز نهاد تا ایلچی را برنجاند و ترک ذکر نام صحابه در خطبه نکردند تا کار بجای رسید که او را به گناهکاری به اردوی بردند و بیم کشتن بود و زیان بسیار از آن به خلق اصفاهان رسید.
روزی او را بدیدم، گفتم: تو مردم عاقل چرا چنین کردی؟ آخر نمی دانی که امیرالمومنین ابوبکر رضی الله عنه بعد از رسول خطبه گفت و نام کسی نبرد غیر از نام خدای تعالی و رسول او و بعد از او امیرالمومنین عمر رضی الله عنه در خطبه نام ابوبکر نگفت و عثمان نام عمر نگفت و علی نام عثمان نگفت و حسن شش ماه خلیفه بود نام چهار یار نبرد بعد از او معاویه و بنی امیه، هیچ کس نام خلفا نگفتند چون نوبت به عباسیان رسید ایشان خواستند که نام خود را د رخطبه درج کنند دانشمندان گفتند: اگر به همه حال چنین خواهد بود اول نام خلفای اربعه باید گفت بعد از آن از شما، تا خلق عیب نکنند. بدین سبب نام ایشان در خطبه آوردند.
پس معلوم شد که ذکر خلفا در خطبه نه فرض است نه سبنت، و نشاندن فتنه در میان مسلمانان فرض. پس تو مرد عاقل، به تقلید عوام چرا کار باید کرد ! آخر ترک کردن بهتر از آن باشد که فتنه انگیختن، که خون چندین مسلنانان ریخته شود. بعد از آن مرا گفت:
نیک! اگر ذکر صحابه کردمی روا بودی، اما ذکر دوازده امام چگونه روا داشتمی؟
گفتم: این نیز تقلید است والا جایی که به قول عباسیان ششصد سال ذکر خلفا توان کرد در خطبه، از برای دفع تنه اگر ده روز ذکر فرزندان رسول علیه السلام کنند که هر روز در پنج نماز در تحیات ذکر ایشان می کنند و صلوات می فرتند چه زیان دارد؟»

سمنانی، چهل مجلس، ص262

www.tg-me.com/us/عرفان و تصوف/com.erfanvatasavof/2945

723 viewsedited  Apr 10 at 14:36

علاء الدوله سمنانی و تنقیص سلطان محمد خدابنده جهت برگزیدن تشیع

علاء الدوله سمنانی در مجلس چهلم از کتاب چهل مجلس:
«در آن وقت که پادشاه خربنده (سلطان محمد خدابنده) رافضی شده (شیعه شده) حکم کرد که نام خلفای اربعه در خطبه نگویند و نام دوازده امام گویند چون ایلچی به اصفهان بودمی، او فتنه آغاز نهاد تا ایلچی را برنجاند و ترک ذکر نام صحابه در خطبه نکردند تا کار بجای رسید که او را به گناهکاری به اردوی بردند و بیم کشتن بود و زیان بسیار از آن به خلق اصفاهان رسید.
روزی او را بدیدم، گفتم: تو مردم عاقل چرا چنین کردی؟ آخر نمی دانی که امیرالمومنین ابوبکر رضی الله عنه بعد از رسول خطبه گفت و نام کسی نبرد غیر از نام خدای تعالی و رسول او و بعد از او امیرالمومنین عمر رضی الله عنه در خطبه نام ابوبکر نگفت و عثمان نام عمر نگفت و علی نام عثمان نگفت و حسن شش ماه خلیفه بود نام چهار یار نبرد بعد از او معاویه و بنی امیه، هیچ کس نام خلفا نگفتند چون نوبت به عباسیان رسید ایشان خواستند که نام خود را د رخطبه درج کنند دانشمندان گفتند: اگر به همه حال چنین خواهد بود اول نام خلفای اربعه باید گفت بعد از آن از شما، تا خلق عیب نکنند. بدین سبب نام ایشان در خطبه آوردند.
پس معلوم شد که ذکر خلفا در خطبه نه فرض است نه سبنت، و نشاندن فتنه در میان مسلمانان فرض. پس تو مرد عاقل، به تقلید عوام چرا کار باید کرد ! آخر ترک کردن بهتر از آن باشد که فتنه انگیختن، که خون چندین مسلنانان ریخته شود. بعد از آن مرا گفت:
نیک! اگر ذکر صحابه کردمی روا بودی، اما ذکر دوازده امام چگونه روا داشتمی؟
گفتم: این نیز تقلید است والا جایی که به قول عباسیان ششصد سال ذکر خلفا توان کرد در خطبه، از برای دفع تنه اگر ده روز ذکر فرزندان رسول علیه السلام کنند که هر روز در پنج نماز در تحیات ذکر ایشان می کنند و صلوات می فرتند چه زیان دارد؟»

سمنانی، چهل مجلس، ص262

BY عرفان و تصوف