کوانتوم

اینشتین در ١۴ مارس آبان ١٨٧٩ در شهر ی به نام اُلم Ulm در آلمان متولد شد. در خانواده¬ای یهودی و متوسط الحال. کمی بعد از تولد او، خانواده¬اش به مونیخ مهاجرت کردند. آنجا پدرش یک کارگاه کوچک الکتروشیمیایی دایر کرد. گفته¬اند اینشتین در دوران کودکی¬اش بچۀ باهوشی نبوده. جتی یک کم شبیه خنگ ها بوده. خواهرش گفته خیلی دیر زبان یاد گرفت. هر کس یک چیزی می گفت این هم حرف های او را آهسته زیر لب تکرار می کرد. گاهی هم که جوابی به سؤال ها می داد، جواب خودش را هم دوباره زیر لب تکرار می کرد. اما قدرت تجسمش خیلی بالا بوده. در ساختن برج های بلند با ورق، و بازی با جورچین های مختلف، خیلی مهارت داشته. پدر و مادرش با آن که یهودی بودند اما یهودی چندان مؤمنی نبودند و تعصب خاصی به دینشان نداشتند. حتی اینشتین را در مدرسۀ کاتولیک ها ثبت نام کردند. تحصیلات چندانی نداشتند اما نسبتاً روشنفکر بودند. به موسیقی خیلی علاقه داشتند. خود آلبرت هم، آن چنان که خودش نوشته است، در همان اوایل جوانی¬اش دیگر به خدای شخص گونه Personal God اعتقاد نداشته است. خدای شخص گونه یعنی همان خدایی که بسیاری از ادیان بزرگ دنیا معرفی می کنند و صفت هایش شبیه صفت های خود انسان اما در حد متعالی و ایده آل است و مخصوصاً سرنوشت بشر در دست اوست. خدای اینشتین کاری به کار انسان ندارد. او خدا را همان نظم و قوانین علمی می دانسته است که می دید بر جهان حاکم است. برای همین بود که پذیرفتن آن تاس بازی های دنیای اتم برایش خیلی سخت بود. این چیزها را خودش در اتوبیوگرافی خودش نوشته است.

اینشتین چهارده ساله شده بود که پدرش ورشکست شد و خانواده رابرداشت و به ایتالیا رفت. اینشتین اول با آنها نرفت. ماند در مونیخ تا سال تحصیلی تمام شود . بعد از پایان سال تحصیلی بود که رفت در ایتالیا به خانواده¬اش ملحق شد. اما گویا در ایتالیا نتوانست وارد دانشگاه شود. این بود که رفت سوئیس. آنجا هم در در کنکور پلی تکنیک زوریخ رد شد. بنابراین مجبور شد برود یک دورۀ پیش دانشگاهی بگذراند و دیپلم آنجا را بگیرد. بعد از گرفتنِ دیپلم دوباره در کنکور پلی تکنیک شرکت کرد و این بار، که در ١٨٩۶ بود، در رشتۀ فیزیک آن دانشگاه قبول شد و تحصیلات دانشگاهی¬اش را شروع کرد.

در١٩٠٠ ، که ٢١ سالش شده بود، با هر مصیبتی که بود لیسانسش را گرفت. چون از امتحان خیلی بدش می آمد و به زور می توانست برای امتحان درس بخواند. برعکس آنچه ممکن است بعضی ها تصور کنند، ریاضیاتش هم چندان خوب نبوده است. اصلاً غیر از فیزیک هیچ کدام از درس های دیگرش خوب نبوده. باری، بعد از فارغ التحصیلی، دو سالی از طریق تدریس خصوصی زندگی خودش را می گذراند تا این که در ١٩٠٢به کمک یکی از دوستانش در ادارۀ ثبت اختراعات شهر بِرن سوئیس استخدام شد.

اینجا گویا برایش کویت بوده. کار آن چنانی نداشته است. برای همین فرصت کافی داشته تا روی تز دکترایش هم کار کند و در اوقات فراغتش آن چنان که دلخواه خودش بوده فیزیک بخواند.

اینشتین سه سال در دفتر محقرش در ادارۀ ثبت اختراعات سوئیس به طور مخفیانه در حال مطالعه بود. درِ دفتر را می بست و شروع می کرد به خواندن و نوشتن. و هر وقت کسی در می زد تا بیاید تو، فوراً دفتر دستکش را می گذاشت توی کشو تا کسی که آمده بود آنجا متوجه نشود او دارد در اداره کار شخصی خود را انجام می دهد. آن وقت بعد از رفتن آن شخص دوباره مشغول مطالعه و نوشتن می شد. سه سال از اشتغالش در آن اداره و مطالعه¬اش در آنجا می گذشت که دکترایش را از دانشگاه پلی تکنیک زوریخ گرفت. و همزمان با آن، سه تا مقاله در جلد ١٧ از Annalen der Physik ، یعنی سالنامۀ فیزیک، چاپ کرد. این در سال ١٩٠۵بود، که او ٢۶ سال داشت. اما با همین سه تا مقاله مسیر علم و فلسفه و شناختِ بشر از ماده و واقعیت را تغییر داد. این شماره از آن نشریۀ فیزیک اکنون فقط در بعضی کتابخانه ها و کلکسیون مجموعه¬دارها پیدا می شود. باری، از این سه تا مقاله، یکی دربارۀ مکانیک استاتیک statistical mechanicsبود، یکی دربارۀ تئوری کوانتومquantum theory، یکی هم دربارۀ نسبیت relativity . موضوع مقالۀ سوم، یعنی تئوری نسبیت، فعلاً موضوع بحث ما نیست. دربارۀ آن شاید بعداً چندتا یادداشت بنویسم. اما دو مقالۀ دیگر، یکی مستقیماً دربارۀ کوانتوم است و آن را توضیح خواهم داد، و مقالۀ دیگر هم هرچند موضوعش مستقیماً به تئوری کوانتوم مربوط نمی شود، چون دربارۀ اتم است بد نیست به آن هم اشاره¬ای بشود. چون تئوری کوانتوم دربارۀ دنیای اتم است. ائوری کوانتوم وقتی به وجود آمد که فیزیکدان ها فهمیدند ماده از اتم ساخته شده است.
.

www.tg-me.com/us/کوانتوم/com.Quantum_by_Abbas_Pejman/13

591 viewsedited  Dec 23, 2018 at 18:46

اینشتین در ١۴ مارس آبان ١٨٧٩ در شهر ی به نام اُلم Ulm در آلمان متولد شد. در خانواده¬ای یهودی و متوسط الحال. کمی بعد از تولد او، خانواده¬اش به مونیخ مهاجرت کردند. آنجا پدرش یک کارگاه کوچک الکتروشیمیایی دایر کرد. گفته¬اند اینشتین در دوران کودکی¬اش بچۀ باهوشی نبوده. جتی یک کم شبیه خنگ ها بوده. خواهرش گفته خیلی دیر زبان یاد گرفت. هر کس یک چیزی می گفت این هم حرف های او را آهسته زیر لب تکرار می کرد. گاهی هم که جوابی به سؤال ها می داد، جواب خودش را هم دوباره زیر لب تکرار می کرد. اما قدرت تجسمش خیلی بالا بوده. در ساختن برج های بلند با ورق، و بازی با جورچین های مختلف، خیلی مهارت داشته. پدر و مادرش با آن که یهودی بودند اما یهودی چندان مؤمنی نبودند و تعصب خاصی به دینشان نداشتند. حتی اینشتین را در مدرسۀ کاتولیک ها ثبت نام کردند. تحصیلات چندانی نداشتند اما نسبتاً روشنفکر بودند. به موسیقی خیلی علاقه داشتند. خود آلبرت هم، آن چنان که خودش نوشته است، در همان اوایل جوانی¬اش دیگر به خدای شخص گونه Personal God اعتقاد نداشته است. خدای شخص گونه یعنی همان خدایی که بسیاری از ادیان بزرگ دنیا معرفی می کنند و صفت هایش شبیه صفت های خود انسان اما در حد متعالی و ایده آل است و مخصوصاً سرنوشت بشر در دست اوست. خدای اینشتین کاری به کار انسان ندارد. او خدا را همان نظم و قوانین علمی می دانسته است که می دید بر جهان حاکم است. برای همین بود که پذیرفتن آن تاس بازی های دنیای اتم برایش خیلی سخت بود. این چیزها را خودش در اتوبیوگرافی خودش نوشته است.

اینشتین چهارده ساله شده بود که پدرش ورشکست شد و خانواده رابرداشت و به ایتالیا رفت. اینشتین اول با آنها نرفت. ماند در مونیخ تا سال تحصیلی تمام شود . بعد از پایان سال تحصیلی بود که رفت در ایتالیا به خانواده¬اش ملحق شد. اما گویا در ایتالیا نتوانست وارد دانشگاه شود. این بود که رفت سوئیس. آنجا هم در در کنکور پلی تکنیک زوریخ رد شد. بنابراین مجبور شد برود یک دورۀ پیش دانشگاهی بگذراند و دیپلم آنجا را بگیرد. بعد از گرفتنِ دیپلم دوباره در کنکور پلی تکنیک شرکت کرد و این بار، که در ١٨٩۶ بود، در رشتۀ فیزیک آن دانشگاه قبول شد و تحصیلات دانشگاهی¬اش را شروع کرد.

در١٩٠٠ ، که ٢١ سالش شده بود، با هر مصیبتی که بود لیسانسش را گرفت. چون از امتحان خیلی بدش می آمد و به زور می توانست برای امتحان درس بخواند. برعکس آنچه ممکن است بعضی ها تصور کنند، ریاضیاتش هم چندان خوب نبوده است. اصلاً غیر از فیزیک هیچ کدام از درس های دیگرش خوب نبوده. باری، بعد از فارغ التحصیلی، دو سالی از طریق تدریس خصوصی زندگی خودش را می گذراند تا این که در ١٩٠٢به کمک یکی از دوستانش در ادارۀ ثبت اختراعات شهر بِرن سوئیس استخدام شد.

اینجا گویا برایش کویت بوده. کار آن چنانی نداشته است. برای همین فرصت کافی داشته تا روی تز دکترایش هم کار کند و در اوقات فراغتش آن چنان که دلخواه خودش بوده فیزیک بخواند.

اینشتین سه سال در دفتر محقرش در ادارۀ ثبت اختراعات سوئیس به طور مخفیانه در حال مطالعه بود. درِ دفتر را می بست و شروع می کرد به خواندن و نوشتن. و هر وقت کسی در می زد تا بیاید تو، فوراً دفتر دستکش را می گذاشت توی کشو تا کسی که آمده بود آنجا متوجه نشود او دارد در اداره کار شخصی خود را انجام می دهد. آن وقت بعد از رفتن آن شخص دوباره مشغول مطالعه و نوشتن می شد. سه سال از اشتغالش در آن اداره و مطالعه¬اش در آنجا می گذشت که دکترایش را از دانشگاه پلی تکنیک زوریخ گرفت. و همزمان با آن، سه تا مقاله در جلد ١٧ از Annalen der Physik ، یعنی سالنامۀ فیزیک، چاپ کرد. این در سال ١٩٠۵بود، که او ٢۶ سال داشت. اما با همین سه تا مقاله مسیر علم و فلسفه و شناختِ بشر از ماده و واقعیت را تغییر داد. این شماره از آن نشریۀ فیزیک اکنون فقط در بعضی کتابخانه ها و کلکسیون مجموعه¬دارها پیدا می شود. باری، از این سه تا مقاله، یکی دربارۀ مکانیک استاتیک statistical mechanicsبود، یکی دربارۀ تئوری کوانتومquantum theory، یکی هم دربارۀ نسبیت relativity . موضوع مقالۀ سوم، یعنی تئوری نسبیت، فعلاً موضوع بحث ما نیست. دربارۀ آن شاید بعداً چندتا یادداشت بنویسم. اما دو مقالۀ دیگر، یکی مستقیماً دربارۀ کوانتوم است و آن را توضیح خواهم داد، و مقالۀ دیگر هم هرچند موضوعش مستقیماً به تئوری کوانتوم مربوط نمی شود، چون دربارۀ اتم است بد نیست به آن هم اشاره¬ای بشود. چون تئوری کوانتوم دربارۀ دنیای اتم است. ائوری کوانتوم وقتی به وجود آمد که فیزیکدان ها فهمیدند ماده از اتم ساخته شده است.
.

BY کوانتوم