نمی‌دانم اکنون در کتابفروشی های داخل ایران یافت می‌شود یا خیر. 

به هر حیث، پرسش بنده اینست که چرا ما باید این کتاب را ردیه بدانیم؟ 

با احترام و امتنان
اسکندر 



سخنی با دوستان پادکست مورّخ.pdf

پخش زنده مناظره بیژن عبدالکریمی و مصطفی مهرآیین

مشارکت و تحریم #زنده

🎥 پخش زنده مناظره از یوتوب آزاد:
https://youtube.com/live/OCJZAr1G1hk

⏰ ساعت ۲۲:۰۰

🆔@AzadSocial

میزگردی با حضور چهار استاد دانشگاه در استودیو دیدارنیوز
میزگرد روشنفکران و حکمرانی!

به بهانه رونمایی از کتاب «تاملاتی بر نسبت روشنفکران، انقلاب و حاکمیت» میزگردی بر محور نقش روشنفکران در حکمرانی چند دهه اخیر ایران در دیدارنیوز برگزار شد.

دیدارنیوز ـ اسفندیار عبداللهی*: به بهانه رونمایی از کتاب «تاملاتی بر نسبت روشنفکران، انقلاب و حاکمیت» که در گفتمانی با سه روایت توسط استادید گرامی بیژن عبدالکریمی، شهریار زرشناس و مهدی جمشیدی به رشته تحریر درآمده، میزگردی برگزار کردیم که در ادامه خواهید دید.

میزگردی بر محور نقش روشنفکران در حکمرانی چند دهه اخیر ایران. مهمانان ما در استودیو دیدار، عالیجنابان بیژن عبدالکریمی استاد فلسفه، مقصود فراستخواه استاد برنامه ریزی توسعه ، تقی آزاد ارمکی استاد دانشگاه و جامعه شناس و محمد مهدی مجاهدی استاد اندیشه سیاسی. همچنین در سالن افتخار همراهی جمعی از دانشجویان رشته‌های مختلف حوزه علوم انسانی از دانشگاه‌های بزرگ ایران را داریم. مجری این برنامه محمدعلی نیازی پژوهشگر فلسفه است.

امروز جامعۀ ما به دلایل و اعتبار‌های گوناگونی با مسائل و بحران‌ها بسیاری در برخی ساحات حیات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی خود روبروست.

پرسش انتقادی کتاب «تأملی بر نسبت روشنفکران، انقلاب و حاکمیت: گفتمان انقلاب در سه روایت» که تألیف دکتر بیژن عبدالکریمی، دکتر شهریار زرشناس و مهدی جمشیدی است از روشنفکران، حاکمیت سیاسی و وفاداران به گفتمان انقلاب این است: آیا ما می‌توانیم با همان منطق فهم و روش تحلیل پیشین از مسائل و بحران‌هایمان به پیش رویم؟ آیا منطق و روش پیشین هر یک از ما کارساز و اثرگذار بوده است و اندکی از درد‌ها و رنج‌های توده‌های وسیع جامعۀ ایرانی کاسته است؟ ما نیازمند یک شیفت پاردایمی در نوع نگرش و روش فهم و تحلیل مسائل اجتماعی ایران در میان روشنفکران و نخبگان سیاسی و اجتماعی کشور هستیم و این تغییر منطق و پارادایم یقیناً از رهگذر باز تعریف و بازتفسیر مناسبات میان روشنفکران، گفتمان انقلاب و حاکمیت سیاسی ایران می‌گذرد. این کتاب حاصل بحث و گفتگو درباره برخی از اساسی‌ترین و مهم‌ترین مسائل کشور، از جمله مناسبات میان روشنفکران، حاکمیت و وفاداران به گفتمان انقلاب است. این اثر با این امید تألیف شده است که تأثیراتی بر فضای ذهنی روشنفکران، وفاداران به گفتمان انقلاب و مخالفان و نقادان این گفتمان و نیز بر حاکمیت سیاسی ما به منظور مواجهه با مسائل و انسداد‌های کشور داشته باشد که متعاقب آن کاستن درد‌ها و رنج‌های مردم این سرزمین خواهد بود.

🔵 youtu.be/PlO1omhlO8g

🎥 جهت مطالعه متن کامل و مشاهده فایل تصویری این گفتگو در سایت دیدارنیوز، اینجا کلیک کنید

@didarnews1
@didarnewsir
@MMojahedi
@mfarasatkhah
@bijanabdolkarimi

پیروز قطعی انتخابات
(با پوزش بابت خلقت این وحوش و ادبیات‌شان)
با احتساب حضور کریه اذناب جنبش ما سلیطه‌ایم و عمله و اکله براندازی‌طلبان رضا پهلوی و ادبیات مطنطن و الفاظ مشعشع این وارثان قلعه ارباب‌جمشید و ملکه معتضدی، پیروز قطعی انتخابات «ملت ایران» بود که نشان داد در استفراغ و برون‌ریخت این گرازان انسان‌نما از کشور محق و موفق بودن!

از قرار دادن این فیلم در کانال و گروه های منسوب به خودم بی نهایت عذرخواهم. فقط خواستم نشان دهم که چگونه بخش زیادی از اپوزیسیون ما خود بزرگترین مشروعیت بخش به وضعیت و حاکمیت سیاسی کنونی کشور هستند. تا منطق فهم و روش تحلیل اپوزیسیون از مسائل کشور تغییر نکند تحولاتی عمیق در پوزیسیون نیز شکل نخواهد گرفت. اپوزیسیون و پوزیسیون نافهم هر دو تیغه های یک قیچی واحد برای قطع ریشه های این مردم و این سرزمین هستند.

🔶 آقای خارج اجازه هست؟ ما می خواهیم رای بدهیم!

                             محمدعلی محمدی قره قانی

🔸آقای خارج عزیز! می گویی که به فکر ما هستی و هیچ قصد و نیت بدی هم نداری و میخواهی که ما نظام حکمرانی خوبی داشته باشیم و شاد و مرفه زندگی کنیم. خب قبول! اما آیا تو هم اینهایی که ما می گوییم را قبول داری؟
۱. از فرط فقر و فاقه، انواع آسیب های اجتماعی از بیکاری و گرانی و اعتیاد و زنان و کودکان بی سرپرست و صدها بلای اجتماعی دیگر چنان بر سرمان آوار شده که حتی خودکشی به جوانان پزشک متخصص رسیده و وحشت از فروپاشی اجتماعی، فضای جامعه را آکنده.
۲. زمین زیر پایمان از بی آبی دارد خالی می شود و روی زمین با مهاجرت نخبگان از ایران، کشور دچار خشک مغزی شده. ایران کمی به آرامش و کمی هم بودجه برای بازسازی و پایداری نیاز دارد.
۳. مادرمان ایران دیگر تاب و توان چهار و یا هشت سالی را ندارد که زنان و دخترانش را در خیابانها کشان کشان بر روی زمین ببرند و سوار ون ارشاد کنند. ما دیگر تحمل صدای ضجه و ناله هر روزه آنان از هر گوشه و کنار شهر را نداریم.
۴. خارج جان! ما همگی که اصلاح طلب نیستیم. شما بگویید " تنفس طلب! ". سالهاست زیر آب و آواریم و نمی توانیم چهار سال دیگر هم بمانیم. اجازه هست سرمان را یک نفس بالا بیاوریم؟
البته یادمان هست که خودتان، چهار نفر چهار روز نتوانستید همدیگر را تحمل کنید و کنار هم بمانید!
۵. ما تحمل یک جنگ بین المللی بخاطر سیاستهای هسته ای و ویران شدن تمام زیر ساخت هایی که کشور را در سیاهی و قهقرا فرو برد، نداریم. سنتز ترامپ - جلیلی، به احتمال زیاد جنگ و تحریم و هوار شدن بدبختی بر سر این ملت مظلوم است. ما داخل نشینان، دیگر تحمل این همه مشقت را نداریم.
۶. هیچ جنبش جهانی و تاریخی تا این حد مردم را برای تغییر دلخواه خود تحت فشار قرار نداده که شما از مردم داخل ایران توقع دارید بی وقفه و بدون حتی یک تنفس، دائم در جنگ و مبارزه باشند...آقا باور کنید اینجا در شرایط عینی، واقعیت به گونه دیگری است...وضع ما از نظر معیشت و درمان و مسکن و نیازهای اولیه با خارج متفاوت است. کلاً اینجا حالمان خوب نیست، دستمان خالی است. شاید همین شرایط موجود را هم بتوانیم به هر ضرب و زوری با پزشکیان تحمل کنیم، اما وضعیت احتمالی بدتری که پیش روی ما هست را نمی توانیم....
۷. اینجا در ایران، جوان ما شادی و تفریح و اوقات فراغت ندارد. مثل شما اینجا ما کلاب و باشگاه و ورزشگاه و صدها امکان و فرصت تفریح نداریم. یک اینترنت و فضای مجازی برای گپ و گفت و دیدار و خوش و بش و گاهی دیدن و آشنایی با خود شما خارج عزیز را داشتیم تا اندکی از افسردگی دربیاییم که آنهم فیلتر شد و قرار است به کلی بسته شود. اگر نگذارید رای بدهیم، همین آب باریکه اینترنت با فیلتر شکن گران هم قطع خواهد شد و آنموقع حتی از دیدار با خودتان هم محروم می شویم.
۸. خیلی مسائل دیگر هم داریم و قرار است بیشتر هم بشود، اما زیاده عرضی نیست، فقط می خواهیم و باید رای دهیم...
🔸ملت عزیز ایران!
آنهایی که مرا می شناسند و نوشته های مرا خوانده اند می دانند که منتقد جدی و آشتی ناپذیر با آن بخش از اصلاح طلبانی هستم که رانت خوردند و ثروت اندوختند و به پیمانی که با هواداران خود بسته بودند، پشت کردند. الآن هم هیچ آشتی با آنان ندارم و برای به قدرت رساندن آنها نیز تلاش نمیکنم و در پیروزی آنها هم شریک نمی شوم و هیچ سودایی هم در سر ندارم. فقط میدانم که اگر به پزشکیان رای ندهیم، حتماً وضعیت اسفباری را باید تحمل کنیم که بعید است تاب و توان آن را داشته باشیم.
🔸 هم وطن!
برای امروز خودمان، برای فردای فرزندانمان، برای پایداری ایران و برای هر مضرب مثبت یا منفی احتمالی، باید چنان به صندوق ها حمله بریم که جای هیچ شک و شبهه ای باقی نماند.

فرهاد قنبری
چرا به جلیلی رای نمی‌دهم

اگر در دور دوم انتخابات شرکت کنم به هیچ‌وجه رای من آقای جلیلی نخواهد بود، اما دلایل من هیچکدام آن دلایلی نیست که اصلاح‌طلبان در حال دامن زدن به آن هستند.

نه آقای جلیلی و نه آن ده میلیون حامی ایشان طالبان است و نه جامعه ایران با تاریخ صد و بیست ساله انتخابات و مشروطه امکان رشد تفکر طالبانی داشته است. درست است که بسیاری از حامیان آقای جلیلی سر مسئله حجاب و آزادی‌های اجتماعی سخت‌گیر هستند اما بخش بزرگی از بدنه همین طیف در قاعده و اسلوب زندگی خود احترام بسیار بیشتری به زنان قائل‌اند، همسر و دختران اکثریت آنها تحصیلات دانشگاهی دارند، دختران و همسر خود را با پسوند «خانم» صدا می‌زنند و در کوچه و خیابان متلک‌گویی نکرده و مزاحم زنان نمی‌شوند. (منظور بدنه اصلی این جریان است نه آن اندک افرادی که در خیابان به دختران کم حجاب توهین کرده یا آنها را کتک می‌زنند)
در زمینه های دیگر هم بدنه این طیف عموما عاشق این سرزمین هستند، اگر جنگی صورت بگیرد در صف اول قرار دارند، اردوهای جهادی رفته و در سیل و زلزله به کمک مردم می‌شتابند، ساده زیست‌اند و مدام در حال غر زدن نیستند، شناخت بهتری از واقعیات بین‌الملل دارند و به هیچ‌وجه آن احمق پرت از دنیایی که در رسانه‌ها ارائه می‌شود، نیستند.

من اگر به ایشان رای نمی‌دهم به این دلیل است که:
- شناخت درستی از جامعه و فلسفه تشکیل اجتماع سیاسی ندارند.
- نگاهشان به مقوله امر سیاسی صفر و صدی است و عموما مخالف را به رسمیت نشناخته و هر رویکرد مخالفی را جبهه دشمن تلقی می‌کنند.
- تنوع فرهنگی و عقیدتی جامعه را به رسمیت نمی‌شناسند و سعی در یکدست کردن جامعه دارند.
- از آسیب‌های برخی کنش‌های سیاسی و فرهنگی خود به کشور آگاه نیستند و نمی‌دانند که ادامه این روشها باعث به مخاطره افتادن امنیت ملی کشور می‌گردد.
- نگاهشان به جامعه و جهان نگاهی برگرفته از دوگانه «کفر و ایمان» است و خود را نماینده ایمان و دیگران را در جبهه کفر می‌بینند.
- در مواجهه با طیف و جریان سیاسی مقابل انصاف و عدالت را رعایت نمی‌کنند.

و مهمترین دلیل اینکه:
جامعه ما در حال حاضر توان و پتانسیل تحمل دوقطبی‌ و نزاع‌های سیاسی بیشتر از این را ندارد و فارغ از عملکرد آقای جلیلی، همین بار روانی اعلام نام ایشان به عنوان پیروز انتخابات باعث گران شدن چند ده درصدی قیمت ارز و طلا و کالاها و خدمات مختلف خواهد شد.
@kharmagaas

عرض سلام و ادب خدمت استاد گرامی آقای دکتر عبدالکریمی. شبتون بخیر و خسته نباشید. استاد عزیز اینجانب قبل از انتخابات ریاست جمهوری در مورد رای دادن در انتخابات مردد و دلم راضی به رای دادن نبود ولی قبل از شروع انتخابات با دیدن کلیپ مصاحبه شما ( که رهبری بخشی از جامعه فلسفی و اهل تفکر را در ایران عزیز دارید) در اینستاگرام در مورد شرکت در انتخابات که فرمودین بنده در وضعیت خار در چشم و تیغ در گلو میروم رای میدهم، اینجانب نیز نه تنها مصمم به رای دادن در انتخابات شدم و رای دادم بلکه در دور دوم هم شرکت خواهم کرد و این هست قدرت اثرگذاری یک الیت در جامعه فلسفی و اهل تفکر و از این بابت خوشنودم و خیلی دوست داشتم که خدمت شما استاد گرامی این اثرگذاری سخن شما را عنوان کنم. استاد عزیز بیشتر از این مزاحم شما نمیشم. ارادتمند، شاگرد و مرید شما آیدین عباسی

♦️انتخاب مشروط "گفتمان وفاق"!

رئیس جمهور آینده باید رئیس جمهور حداقل سه بخش از جامعه باشد بخش حامیان خود بخش حامیان رقیب و بخش خاموش جامعه!
حال باید دید کدام یک از دو چهره ی باقی مانده در عرصه رقابت توان چنین مدیریت همه‌شمول را دارد؟

مسئله زنان؛ مسئله نسل نوجوانان و جوانان؛ مسئله ديپلماسي جهانی، مسئله مقاومت و نظام سلطه، مسئله شکاف نوگرایان و سنت‌گرایان، مسئله عدم وجود تحزب واقعی و نهادهای مدنی، مسئله شکاف دولت و ملت؛ مسئله مهاجرت متخصصین؛ مسئله محیط زیست؛ مسئله دانشگاه و فرهنگ؛ مسئله اقتصاد و اشتغال؛ مسئله رانت و فساد ... و در یک کلام "مسئله‌ی ایران"؛ اینجانب را به عنوان یک جامعه‌شناس دغدغه‌مند و نظریه پرداز گفتمان وفاق (در راستای تبیین جامعه‌شناختی آرای برادر ارجمندم دکتر بیژن عبدالکریمی استاد فلسفه دانشگاه) بر آن می‌دارد که علی رغم فهم دغدغه‌های عموم مردم دلسرد از مشارکت فارغ از عناصر بدخواه داخلی و خارجی در روز ۱۵ تیر به کاندیدای اصلح رای دهم حقیقتا برای آینده ی پرمخاطره‌ی ایران.... و البته مشروط بر اینکه وی بتواند:

-شکاف حاکمیت و مردم را در حد توان ترمیم کند.
-مسئله زنان و جوانان را با همدلی و تعامل با همه‌ی ظرفیت‌ها و نه با قهر و تخاصم به سمت حل و فصل سوق دهد.
-شکاف نوگرایان، تحول‌‌خواهان، و سنت‌گرایان و نیروهای گفتمان انقلاب را در حد توان ترمیم کند.
-اجازه‌ی رخنه‌ی بدخواهان در میان اقوام متنوع ایرانی را ندهد و قاطعانه با ایشان مرزبندی داشته باشد.
-قدرت ملی را برای دفاع از منافع ملی ارتقا دهد و اعتماد و سرمایه اجتماعی را افزایش دهد.
-مطالبات اهل فرهنگ و دانشگاهیان را با رجوع به متخصصین جامه تحقق بخشد.
-از مواضع اصولی ایران در برابر نظام سلطه جهانی کوتاه نیاید و مدافع حفظ قدرت و شأن نیروهای نظامی کشورمان باشد.
- با عقلانیت و با حفظ عزت ديپلماسي کشور را سامان دهد و با حفظ استقلال با شرق و غرب و همسایگان تعامل سازنده داشته باشد.
-اقتصاد را به ریل تولید با تاکید بر مشارکت مردم باز گرداند و در بازارهای جهانی امکانات توسعه کشور و مسیر سرمايه‌گذاري را ارتقا دهد.
-توسعه را به مثابه ظرفیت حل مسائل کشور قلمداد کند‌
-با فساد مبارزه کند و به هیج وجه جناحی عمل نکند!
-خود را متعلق به این جناح و آن جناح نداند، رئیس جمهور همه ی مردم ایران باشد.

و در آخر باید امیدوار بود در انتخابات دور دوم ریاست جمهوری برخی از مرددین و معترضین وضع موجود که در دور اول رای ندادند در گام دوم با وجود پیام بلندی که پیشاپیش با سکوت خویش صادر کردند به صورت مشروط به صحنه باز گردند و حتی شاید موفق شوند موج نویی راه بیاندازند. ملاک من یک چیز است فردای روز انتخابات چه کسی می تواند بیشترین وفاق را برای همه ی آحاد کشور به ارمغان بیاورد و به اختلافات پایان دهد و السلام.

برای ایران سرافراز
محمدحسن علائی
جامعه شناس
۱۱ تیر ۱۴۰۳

به نام خداوند جان و خرد
انتخابات روز جمعه ۱۵ تیرماه را با هیچ انتخاباتی قیاس نباید کرد. این انتخابات می تواند چیزی ورای رأی دادن به این یا آن نامزد یا به فلان رسم و شیوه سیاسی باشد؛ بلکه انتخاب میان بودن و نبودن ایران است.
اکنون رأی می دهیم که آیا ایران بماند و بکوشد بعضی دردهای مهلکی را که دچارش شده است درمان کند یا به راه وخیم تر شدن آن دردها و گرفتاریها و افتادن در ورطه های خطرناک جنگ و ویرانی برود.
البته به دکتر پزشکیان از این جهت باید رأی داد که او شایستگی های بسیار دارد و به آنچه می گوید عمل می کند.
در دوران وزارتش نیز به کارهای مهمی چون توسعه دوره های تخصصی و فوق تخصصی پزشکی و پیشرفت حوزه رادیوداروها و توسعه بیوتکنولوژی (زیست فناوری) اهتمام موثر داشته است و اگر به ریاست جمهوری انتخاب شود می کوشد با همکاری اهل صلاح و تدبیر و مشورت با صاحبنظران و کارشناسان تا جایی که می تواند مشکلات را رفع کند و دردهای کشور را کاهش دهد. اما وجه مهمتر قضیه این است که رأی دادن به او رأی دادن به بقای ایران است. او گرفتار سوداها و اوهام بیهوده ای که ایران را به سوی ورطه های خطر و تباهی می برد، نیست. رأی ندادن در این دور انتخابات را دیگر نمی توان مقاومت منفی خواند زیرا نتیجه زودهنگام آن می تواند افتادن کشور به راه ستیزه ها و کشمکشهای خطرناک و غفلت از گرفتاریها و مشکلات و دوام پریشانی و فساد باشد.
مردم ایران مسلما کم و بیش به این نکات توجه دارند و کاری نمی کنند که خدای ناکرده فردا در تاریخ بنویسند ایرانیان در سال ۱۴۰۳ چنان به دشمنی با خود و کشور خود برخاستند که گویی رسم و راه دوستی را از یاد برده و گم کرده اند. ولی چنین اتفاقی نخواهد افتاد زیرا ایرانیان در تنگناها به کشور خود پشت نمی کنند. ایران می ماند و باید بماند تا زخم هایی را که در جان و تن خویش دارد التیام بخشد.

رضا داوری اردکانی
۱۲تیر ۱۴۰۳

🎥 تحریم یا مشارکت؟

🔶مناظره مصطفی مهرآیین و بیژن عبدالکریمی

🔻مصطفی مهرآیین:‌ کاندیداهای فعلی متولیان همین ساختارند، چگونه می‌خواهند وعده‌ای خارج از این ساختار بدهند؟ مشکل کلیدی ما متن قانون اساسی است. در فضایی که انسان‌ها قربانی هستند و زندگی بی‌معنا شده، کنش سیاسی و رای دادن فاقد معناست و باید بازی انتخابات را منحل کرد.

🔻بیژن عبدالکریمی: حضور پزشکیان به‌معنای این است که حاکمیت پیام عدم مشارکت اکثریت را دریافت کرده است. با تحریم صندوق رای مشکلات ما حل نمی‌شوند. روشنفکران ما صد سال است که درجا زده‌اند. نسبت به انقلاب ۵۷ می‌گویند اشتباه کردیم، اما نمی‌گویند چه تضمینی است که این‌بار نیز کنش‌شان اشتباه نباشد؟

🎞 فیلم کامل این گفتگو در یوتوب آزاد:
https://youtu.be/_7F8fRo-nak

✅ حمایت «ارزی» و «ریالی» از آزاد

🆔@AzadSocial

بیژن عبدالکریمی :
انتخابات یک شر ضرور است.
هیچ راه دیگری جز صندوق های رای نداریم.

#پیوست #صحنه_انتخابات #مشارکت #انتخابات

«روشنفکران و حکمرانی»

میزگردی پیرامون کتاب «گفتمان انقلاب در سه روایت : تأملاتی بر نسبت روشنفکران ، انقلاب و حاکمیت»

با حضور :

دکتر بیژن عبدالکریمی
دکتر مقصود فراستخواه
دکتر تقی آزاد ارمکی
دکتر محمدمهدی مجاهدی