رسول الله صلی الله علیه و آله رحمتی برای #مومنین است.

وَ مِنْهُمُ الَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَ يَقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ ۚ قُلْ أُذُنُ خَيْرٍ لَّكُمْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ يُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ رَحْمَةٌ لِّلَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ ۚ وَ الَّذِينَ يُؤْذُونَ رَسُولَ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ‎﴿توبة ٦١﴾‏
و از ایشان کسانی هستند که پیامبر را آزار می‌دهند و می‌گویند: «او زودباور است.» بگو: «گوش خوبی برای شماست، به خدا ایمان دارد و [سخن‌] مؤمنان را باور می‌کند، و برای کسانی از شما که ایمان آورده‌اند رحمتی است.» و کسانی که پیامبر خدا را آزار می‌رسانند، عذابی پر درد [در پیش‌] خواهند داشت.



آیا حضرت محمد صلی الله علیه و آله حتی برای مشرکین و کفار و سران سقیفه و منکرین ولایت، مایه رحمت است؟

محبت و ترحم نسبت به نواصب حرام است (64)

#جزء10

طه به چه معناست؟

●عَنْ سُفْيَانَ بْنِ سَعِيدٍ الثَّوْرِيِّ،قَالَ: قُلْتُ لِجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ(عَلَيْهِ السَّلاَمُ):يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ،مَا مَعْنَى قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: طه ؟ قَالَ:«طه:اِسْمٌ مِنْ أَسْمَاءِ النَّبِيِّ(صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ)،وَ مَعْنَاهُ: يَا طَالِبَ الْحَقِّ الْهَادِيَ إِلَيْهِ مٰا أَنْزَلْنٰا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقىٰ بَلْ لِتَسْعَدَ بِهِ».

●سفیان بن سعید ثوری گوید: از جعفر بن محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب (یعنی امام صادق صلوات الله علیه) پرسیدم: «ای فرزند رسول خدا، معنای کلام خداوند عز و جل: طه (طه 1) چیست»؟
فرمود: «طه اسمی از اسامی پیامبر (صلی الله علیه و آله) است، و معنایش این است که ای طلب کننده حق و هدایت‌گر به‌سوی آن».
ما قرآن را بر تو نازل نکردیم که به زحمت و مشقّت بیفتی.(طه 2) بلکه تا به وسیله آن سعادتمند شوی.

معانی الاخبار صفحه 22
تفسیر البرهان جلد 3 صفحه 748
تفسیر کنز الدقائق و بحر الغرائب جلد 8 صفحه 283
تفسير نور الثقلين جلد 3 صفحه 367

#جزء16

محکمی اصحاب امام زمان صلوات الله علیه

●فَصَلِّ عَلَىٰ مَوْلايَ وَ سَيِّدِي صاحِبِ الزَّمانِ، وَ اجْعَلْنِي مِنْ أَنْصارِهِ وَ أَشْياعِهِ وَ الذَّابِّينَ عَنْهُ، وَ اجْعَلْنِي مِنَ الْمُسْتَشْهَدِينَ بَيْنَ يَدَيْهِ طائِعاً غَيْرَ مُكْرَهٍ فِي الصَّفِّ الَّذِي نَعَتَّ أَهْلَهُ فِي كِتابِكَ فَقُلْتَ: ﴿صَفًّا كَأَنَّهُمْ بُنْيٰانٌ مَرْصُوصٌ﴾

●(خدایا) پس درود فرست بر مولا و سرورم صاحب الزمان و مرا قرار ده از یاران و پیروان و دفاع کنندگان از آن حضرت و از کشته شدگان پیش رویش، از روی میل و رغبت، نه ناراحتی و اکراه، در صفی که اهل آن را در قرآنت وصف نموده، فرموده ای: «آن‌گونه که گویی بنایی پولادین و نفوذناپذیرند». (سوره صف آیه 4)

المزار (ابن المشهدی) صفحه 662
زاد المعاد علامه مجلسی
مكيال المكارم في فوائد الدعاء للقائم
مفاتیح الجنان اعمال سرداب - زیارت امام زمان، حضرت مهدی صلوات الله علیه بعد از نماز صبح

محکم بودن اهل طالقان

از آهن محکم تر بودن اصحاب امام زمان صلوات الله علیه

#جزء28

مخدوش شدن #عزت مومنین واقعی قبل از ظهور و خوار شدنشان به دست دشمنان

مَن كَانَ يُرِيدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِيعًا ‎﴿فاطر ١٠﴾
کسی که عزت می خواهد، پس [باید آن را از خدا بخواهد، زیرا] همه عزت ویژه خداست.

وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَلَٰكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَعْلَمُونَ ‎﴿منافقون ٨﴾‏
در حالی که عزت و اقتدار برای خدا و پیامبر او و مؤمنان است، ولی منافقان [به این حقیقت] معرفت و آگاهی ندارند.


وَ أَعِزَّ بِهِ الْمُؤْمِنِينَ

🔸و مؤمنان را به وجود آن حضرت عزیز گردان

مفاتیح الجنان - دعا برای امام زمان، حضرت مهدی عجل الله فرجه منقول از امام رضا صلوات الله علیه


در دعای ندبه نیز می خوانیم:
أَيْنَ مُعِزُّ الْأَوْلِياءِ وَ مُذِلُّ الْأَعْداءِ؟

🔸کجاست عزّت بخش دوستان و خوارکننده دشمنان


حضرت ابولولو علیه السلام

#جزء22 #جزء28

🏴عظمت مصیبت حضرت محمد صلی الله علیه و آله در کلام مولا
🏴ظلم هایی که امت به حضرت زهرا صلوات الله علیها کردند

#عزائنا_دائم_حتی_ظهور_القائم #محسنیه #فاطمیه
●رُوِيَ عَنْهُ أَنَّهُ قَالَهُ عِنْدَ دَفْنِ سَيِّدَةِ النِّسَاءِ فَاطِمَةَ ( عليهاالسلام ) كَالْمُنَاجِي بِهِ رَسُولَ اللَّهِ ( صلى ‏الله ‏عليه‏ وسلم ) عِنْدَ قَبْرِهِ‏ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ عَنِّي وَ عَنِ ابْنَتِكَ النَّازِلَةِ فِي جِوَارِكَ وَ السَّرِيعَةِ اللَّحَاقِ بِكَ قَلَّ يَا رَسُولَ اللَّهِ عَنْ صَفِيَّتِكَ صَبْرِي وَ رَقَ‏ عَنْهَا تَجَلُّدِي إِلَّا أَنَّ فِي التَّأَسِّي لِي بِعَظِيمِ فُرْقَتِكَ وَ فَادِحِ مُصِيبَتِكَ مَوْضِعَ تَعَزٍّ فَلَقَدْ وَسَّدْتُكَ فِي مَلْحُودَةِ قَبْرِكَ وَ فَاضَتْ بَيْنَ نَحْرِي وَ صَدْرِي نَفْسُكَ فَ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ‏ فَلَقَدِ اسْتُرْجِعَتِ الْوَدِيعَةُ وَ أُخِذَتِ الرَّهِينَةُ أَمَّا حُزْنِي فَسَرْمَدٌ وَ أَمَّا لَيْلِي فَمُسَهَّدٌ إِلَى أَنْ يَخْتَارَ اللَّهُ لِي دَارَكَ الَّتِي أَنْتَ بِهَا مُقِيمٌ وَ سَتُنَبِّئُكَ ابْنَتُكَ بِتَضَافُرِ أُمَّتِكَ عَلَى هَضْمِهَا فَأَحْفِهَا السُّؤَالَ وَ اسْتَخْبِرْهَا الْحَالَ هَذَا وَ لَمْ يَطُلِ الْعَهْدُ وَ لَمْ يَخْلُ مِنْكَ الذِّكْرُ وَ السَّلَامُ عَلَيْكُمَا سَلَامَ مُوَدِّعٍ لَا قَالٍ وَ لَا سَئِمٍ فَإِنْ أَنْصَرِفْ فَلَا عَنْ مَلَالَةٍ وَ إِنْ أُقِمْ فَلَا عَنْ سُوءِ ظَنٍّ بِمَا وَعَدَ اللَّهُ الصَّابِرِينَ .

●روایت شده که حضرت امیرالمومنین امام على صلوات الله عليه در هنگام خاكسپارى حضرت فاطمه صلوات الله عليها به حالت مناجات نزد قبر پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمود: سلام بر تو اى رسول خدا ! از من و از دخترت ، كه در كنارت آرميده و زودتر (از ديگران) به تو رسيده. اى رسول خدا، از جدايى دردانه دخترت صبرم لبريز گشته و تاب توان از كفم رفته است؛ اما يادآورى فراق جانگداز تو و مصيبت بزرگ از دست رفتن تو در اين هنگام ، مايه تسلاّى من است ؛ زيرا هرگز از ياد نمى برم آن لحظاتى را كه سرت به سينه من بود و در آغوش من جان دادى و من با دست خود سر تو را بر سنگ آرامگاهت نهادم. همه ما از آن خداييم و همگى به سوى او باز مى گرديم. اينك امانتى (كه به من سپرده بودى) بازگردانيده شد و گروگان دريافت شد. امّا از اين پس ، اندوه من (از غم فراق شما) هميشگى خواهد بود و شبهايم به بيدارى خواهد گذشت ، تا آن گاه كه خداوند سرايى را كه تو در آن هستی؛ برايم برگزيند. و به زودى دخترت تو را از لِه کردن امتت که به طور همداستان ، در حقّ او روا داشتند؛ آگاه خواهد ساخت. همه وقايع را از او بپرس و اخبار اوضاع و احوال را از او جويا شو. اين ستمها در حالى شد كه هنوز از رفتن تو مدتى نگذشته و يادت از ميان نرفته بود. سلام بر شما دو تن باد! سلامی وداع گونه، نه از سر نفرت و بيزارى. پس اگر از نزد شما بروم به سبب ملال و بى علاقگى نيست و چنانچه بمانم؛ نه از آن روست كه به آنچه خداوند به شكيبايان وعده داده است؛ بدگمانم.

مناقب ابن شهرآشوب، ج‏3، ص: 364
روضة الواعظين (ط - القديمة)، ج‏1، ص: 152
نهج البلاغه : الخطبه 202

#جزء2

شبهه:
خدا در قرآن گفته: لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ پس: زن ، زندگی ، آزادی.

اما پاسخ آن:

1️⃣صرفا یک آیه یا یک روایت یا یک دلیل، برای استنباط حکم شرعی کفایت نمی کند و ما برای دست یافتن به حکم شرعی باید تمام آیات و روایات و ادله و براهین را ببینیم ، سپس حکم شرعی صحیح را متوجه شویم که آن هم کار هرکسی نیست و متخصص فن و فقیه اعلم می تواند چنین کاری کند نه عوام الناس.

2️⃣حتی همان تک آیه یا تک روایت یا تک دلیل، باید بررسی شود و خوب فهمیده شود، منظور آن آیه و روایت چیست؟ آیا ما فهم صحیحی داشتیم؟ متوجه شدیم که آن آیه و حدیث برای کی و کجا و چه حالتی است؟ بر چه وجهی صادر شده؟ ناسخ است یا منسوخ؟ محکم است یا متشابه؟ خاص است یا عام؟ مطلق است یا مقید؟ و کلی مباحث دیگر.
زیرا فرمود آیات و روایات بطن ها و وجوه زیادی دارند که فهمیدن آن کار هرکسی نیست.
به عبارت ساده تر گاهی ما در مکالمه روزمره سخنی می گوییم و طرف مقابلمان برداشتی می کند، سپس ما در مقام انکار می گوییم منظورم این نبود و برداشت تو اشتباه است.
این موضوع در مباحث دینی و در آیات و روایات هم صادق است، یعنی خیلی از اوقات فهم و برداشت ما از آن آیه و روایت غلط است.
در کل ویژگی سایر فرقه های باطل این است که از آیات و روایات، خصوصا آیات قرآن کریم برداشت شیطانی می کنند.

3️⃣#کره #اکراه به معنای اجبار و بر خلاف میل است. گرچه در آیه 256 سوره بقره داریم که هیچ اکراه و اجباری در دین نیست (که البته همان آیه هم باید دقیق فهمیده شود و با سایر آیات و روایات سنجیده شود تا مقصود کلام الهی به درستی روشن شود) لکن به طور مثال در آیات دیگر داریم خداوند متعال طوعا و کرها عبادت می شود.

أَفَغَيْرَ دِينِ اللَّهِ يَبْغُونَ وَلَهُ أَسْلَمَ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ طَوْعًا وَ كَرْهًا وَإِلَيْهِ يُرْجَعُونَ ‎﴿آل عمران ٨٣﴾‏
آیا جز دین خدا را می‌جویند؟ با آنکه هر که در آسمانها و زمین است خواه و ناخواه سر به فرمان او نهاده است، و به سوی او بازگردانیده می‌شوید.

خب موافقین آزادی که از آب گل آلود ماهی می گیرند و از آیات قرآن کریم سوء برداشت دارند چرا این آیات را بیان نمی کنند؟
یا در انفال 8 ، توبه 32 ، توبه 33 داریم بر خلاف میل مجرمین و مشرکین و کافران، خداوند متعال کار خودش را می کند، که اتفاقا به مبحث دینداری هم مرتبط است.

4️⃣خب این اشخاص در پی اثبات #آزادی هستند حال صرفنظر از تمام مباحث می خواهیم طبق عقیده خودشان با ایشان احتجاج کنیم.

●ای شخصی که شعار آزادی می دهی من اگر توی خیابان یک سیلی به گوشت بزنم و بگویم آزادی است دیگر، چه حسی داری؟
●ای شخصی که شعار آزادی می دهی اگر من به اتومبیل و سایر وسایل شخصی تو تعرض کنم و بگویم آزادی آزادی آزادی، نظرت چیست؟
●ای شخصی که شعار آزادی می دهی اگر بدون اجازه به خانه شما وارد شوم و هر کاری دلم می خواهد بکنم، و شعار آزادی سر دهم موافق عمل من هستی یا مخالف؟
●ای شخصی که شعار آزادی می دهی اگر کوچکترین بی نظمی در رانندگی سطح شهر ببینی چه دیدگاه و واکنشی داری؟ مگر نگفته بودی آزادی؟
●ای شخصی که شعار آزادی می دهی اگر بی نظمی و بی قید و بندی ها به نحوی شود که به منافع شخصی و حقوق تو لطمه ای وارد شود باز هم موافق آزادی شخص مقابلت هستی؟ یا صرفا اهل شعار بودی؟

پس فهمیدیم قید و بند داشتن، قانونمند بودن، چیز خوبی است.
چطور ما در مسائل دنیوی و مادی نمی توانیم منافع خودمان را نادیده بگیریم و خواستار قید و بند و قانون و مراعات هستیم، اما در مقابل حقوق خالق خیلی راحت شعار آزادی و بی قید و بندی سر می دهیم؟؟؟
خداوند متعال این همه انبیاء و کتب آسمانی و هدایت را نفرستاده تا ما بی قید و بند باشیم، بلکه از ما خواسته مسلمان باشیم تا به نفع خویش و زندگی اجتماعی خودمان باشد.
شاید در پذیرفتن دین حق اکراه و اجباری نباشد، لکن سوال قبر و قیامت حتمی است، زیرا خداوند متعال حجت را تمام کرده.
بله اگر راه راست و نشانه های هدایت بیان شود ما هم اصراری نداریم بر پذیرفتن دیگران در حالی که لایق اسلام نیستند.

پ.ن: این مطلب در راستای دفاع از دین بود نه دفاع از عملکرد فلان شخص و فلان ارگان و فلان حکومت، که ما سینه چاک هیچ غیر معصومی نیستیم.

#جزء3 #جزء9 #جزء10

جعفر کذاب یا جعفر تواب و طاهر؟

🔸احادیث در مدح سادات و فرزندان ائمه صلوات الله علیهم زیاد داریم
🔸عاقبت به خیری سادات و اولاد معصومین صلوات الله علیهم قبل از مرگ
🔸لزوم احترام به سادات در هر حالتی
🔸ساداتی که ادعای امامت کنند و با امام معصوم در مقام امامت نزاع داشته باشند محترم نیستند
🔸توقیع شریف و کلام امام زمان صلوات الله علیه در مورد جناب جعفر عموی امام زمان صلوات الله علیه
🔸امام جناب جعفر را به پسر نوح تشبیه نکرده بلکه به برادران یوسف تشبیه کرده
🔸جناب جعفر فی الحال نه فرقه ای دارد نه دینی ساخته نه پیروانی دارد نه هیچی، پس لزومی ندارد ایشان را تخطئه کنیم؛ علمش را به قاضی یعنی خداوند متعال واگذار می کنیم و زبانمان را فرو می بندیم از ذم سادات.

#جزء12 #جزء13

❓آیا معصومین صلوات الله علیهم از پیش خودشان خلق می کنند و رزق می دهند؟

#غلات #مفوضه
●عَلِیُّ بْنُ أَحْمَدَ الدَّلَّالُ الْقُمِّیُّ قَالَ: اخْتَلَفَ جَمَاعَةٌ مِنَ الشِّيعَةِ فِي أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فَوَّضَ إِلَى الْأَئِمَّةِ (علیهم السلام) أَنْ يَخْلُقُوا وَ يَرْزُقُوا فَقَالَ قَوْمٌ هَذَا مُحَالٌ لَا يَجُوزُ عَلَى اللَّهِ تَعَالَى لِأَنَّ الْأَجْسَامَ لَا يَقْدِرُ عَلَى خَلْقِهَا غَيْرُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ قَالَ آخَرُونَ بَلِ اللَّهُ أَقْدَرَ الْأَئِمَّةَ عَلَى ذَلِكَ وَ فَوَّضَ إِلَيْهِمْ فَخَلَقُوا وَ رَزَقُوا وَ تَنَازَعُوا فِي ذَلِكَ نِزَاعاً شَدِيداً فَقَالَ قَائِلٌ مَا بَالُكُمْ لَا تَرْجِعُونَ إِلَى أَبِي جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عُثْمَانَ فَتَسْأَلُوهُ عَنْ ذَلِكَ لِيُوضِحَ لَكُمُ الْحَقَّ فِيهِ فَإِنَّهُ الطَّرِيقُ إِلَى صَاحِبِ الْأَمْرِ فَرَضِيَتِ الْجَمَاعَةُ بِأَبِي جَعْفَرٍ وَ سَلَّمَتْ وَ أَجَابَتْ إِلَى قَوْلِهِ فَكَتَبُوا الْمَسْأَلَةَ وَ أَنْفَذُوهَا إِلَيْهِ فَخَرَجَ إِلَيْهِمْ مِنْ جِهَتِهِ تَوْقِيعٌ نُسْخَتُهُ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى هُوَ الَّذِي خَلَقَ الْأَجْسَامَ وَ قَسَّمَ الْأَرْزَاقَ لِأَنَّهُ لَيْسَ بِجِسْمٍ وَ لَا حَالٌّ فِي جِسْمٍ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْ‏ءٌ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ وَ أَمَّا الْأَئِمَّةُ (علیهم السلام) فَإِنَّهُمْ يَسْأَلُونَ اللَّهَ تَعَالَى فَيَخْلُقُ وَ يَسْأَلُونَهُ فَيَرْزُقُ إِيجَاباً لِمَسْأَلَتِهِمْ وَ إِعْظَاماً لِحَقِّهِمْ.

●ابوالحسن علی بن احمد دلال قمی نقل کرده است: گروهی از شیعیان در این مسأله اختلاف داشتند که، آیا خداوند عزّ و جلّ، خلق کردن و روزی دادن را به ائمه (علیهم السّلام) واگذار کرده یا نه؟ گروهی می گفتند: این محال است و چیز محال بر خداوند عز و جل جایز نیست ؛ زیرا اجسام را جز خداوند عز و جل کس دیگری نمی تواند بیافریند. و گروه دیگری می گفتند: بلکه خداوند عز و جل این قدرت را به ائمه (علیهم السلام) داده و به ایشان واگذار کرده است (تفویض کرده است) آنها خلق می کنند و روزی می دهند و نزاع شدیدی در این مورد بین آنها در گرفت.
یکی گفت: چرا به ابی جعفر محمّد بن عثمان، رجوع نمی کنید تا از او بپرسید و حق را برایتان توضیح دهد؟ او واسطه بین ما و حضرت صاحب الامر است. همه به (داوری) ابی جعفر محمد بن عثمان راضی شدند و در مورد سخن و جواب او اظهار تسلیم کردند و مسأله را نوشتند و برایش فرستادند. از او توقیعی با این مضمون رسید: خداوند متعال است که اجسام را خلق کرده و ارزاق را تقسیم نموده است؛ زیرا او #جسم نیست و در جسم هم حلول نکرده است. هیچ شبیه و همتایی ندارد و او شنوا و بیناست. اما ائمه (علیهم السّلام) آنها از خدای تعالی می خواهند و خداوند می آفریند و از خدای تعالی می خواهند و خداوند رزق می دهد ؛ به جهت استجابت خواسته آنها و تکریم حق ایشان.

الغيبة (طوسي)، ص: 293
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏25، ص: 329
إلزام الناصب، ج‏1، ص: 389
إثبات الهداة، ج‏5، ص: 386
الإحتجاج (طبرسي)، ج‏2، ص: 471


اهل بیت علیهم السلام و انبیاء اگر خلق کردند خلق من شی و با ماده اولیه بوده چرا که جسم نمی تواند بدون ماده اولیه و از عدم خلق کند همانطور که در روایت فوق داریم:
هُوَ الَّذِي خَلَقَ الْأَجْسَامَ وَ قَسَّمَ الْأَرْزَاقَ لِأَنَّهُ لَيْسَ بِجِسْمٍ

فقط الله عز و جل که جسم نیست می تواند از عدم و بدون ماده اولیه ، کن فیکون کند و خلق داشته باشد ؛ اهل بیت علیهم السلام خود جسم و مخلوق هستند هرچند که مافوق بشر هستند ولی مادون الله هم هستند

مَوْلَايَ يَا مَوْلَايَ أَنْتَ الْخَالِقُ وَ أَنَا الْمَخْلُوقُ، وَ هَلْ يَرْحَمُ الْمَخْلُوقَ إِلَّا الْخَالِقُ

#جزء25

[زنان بهشت حیض نمی شوند]

(و سئل الصّادق صلوات اللَّه علیه عن قول اللَّه عزّ و جلّ «لَهُمْ فِیها أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ» (بقره 25) قال ازواج مطهّرة اللّاتی لا یحضن و لا یحدثن) چون ذکر کرد که حضرت فاطمه مثل حوریه است وصف حوران را بیان کرد که از آن حضرت صلوات اللَّه علیه سؤال کردند از تفسیر قول خداوند عزیز جلیل که فرموده است که مؤمنان را در بهشت خواهد بود زنان پاکیزه حضرت فرمود که پاکیزه اند از خون حیض و از احداثی که در دنیا از بنی آدم بیرون می آید مثل بول و غایط و منی و باد.

و ظاهرا این یک فرد پاکیزگی ایشان است زیرا که حضرت امام حسن عسکری صلوات اللَّه علیه فرمودند که پاکیزه اند و حق سبحانه و تعالی ایشان را پاک کرده است از جمیع صفات رذیله که زنان را می باشد از حسد و بغض و عداوت و تکبر و کفران حق شوهر چنانکه خواهد آمد.

نام کتاب : لوامع صاحبقرانی مشهور به شرح فقیه نویسنده : محمد تقی مجلسی جلد : 1 صفحه : 620

●تفسير الإمام العسكري: وَ لَهُمْ فِیها فِی تِلْكَ الْجِنَانِ أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ مِنْ أَنْوَاعِ الْأَقْذَارِ وَ الْمَكَارِهِ مُطَهَّرَاتٌ مِنَ الْحَیْضِ وَ النِّفَاسِ لَا وَلَّاجَاتٌ وَ لَا خَرَّاجَاتٌ (1)وَ لَا دَخَّالاتٌ وَ لَا خَتَّالاتٌ وَ لَا مُتَغَایِرَاتٌ وَ لَا لِأَزْوَاجِهِنَّ فَرِكَاتٌ وَ لَا ضَحَّابَاتٌ (2)وَ لَا عَیَّابَاتٌ وَ لَا فَحَّاشَاتٌ وَ مِنْ كُلِّ الْمَكَارِهِ وَ الْعُیُوبِ بَرِیَّاتٌ وَ هُمْ فِیها خالِدُونَ مُقِیمُونَ فِی تِلْكَ الْبَسَاتِینِ وَ الْجَنَّاتِ.

●امام حسن عسکری صلوات الله علیه در تفسیر آیه 25 سوره بقره ( وَلَهُمْ فِيهَا أَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ ۖ وَهُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ‎یعنی: و (مومنین) در آنجا همسرانی پاکیزه خواهند داشت؛ و در آنجا جاودانه بمانند.) می فرماید: از هر گونه ناپاکی و ناپسندی و از حیض و خون رحم پاک باشند و از حیله گری و پنهان کاری و نیرنگ بازی و حسودی به دور باشند و شوهرستیز و درشت صدا و پلیدزبان و زشت گوی نباشند و هیچ عیب و هیچ خلق ناپسندی در آنها راه نیافته باشد. «وَهُمْ فِیهَا خَالِدُونَ» در آن بوستان ها و باغ های بهشتی جاودان سکنی گزینند.

تفسير الإمام العسكري صفحه 203
بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار جلد 8 صفحه 140

#جزء1

افعال زشت بندگان مخلوق خداوند متعال نیست، بلکه مخلوق خودشان است.

#جبر #تفویض #اختیار
وَ قَدْ رُوِیَ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الثَّالِثِ علیه السلام أَنَّهُ سُئِلَ عَنْ أَفْعَالِ الْعِبَادِ أَ هِیَ مَخْلُوقَةٌ لِلَّهِ تَعَالَی فَقَالَ علیه السلام لَوْ كَانَ خَالِقاً لَهَا لَمَا تَبَرَّأَ مِنْهَا وَ قَدْ قَالَ سُبْحَانَهُ أَنَّ اللَّهَ بَرِی ءٌ مِنَ الْمُشْرِكِینَ وَ لَمْ یُرِدِ الْبَرَاءَةَ مِنْ خَلْقِ ذَوَاتِهِمْ وَ إِنَّمَا تَبَرَّأَ مِنْ شِرْكِهِمْ وَ قَبَائِحِهِمْ.

روایت شده، از امام هادی علیه السلام سؤال شد که آیا افعال بندگان، مخلوق خداوند متعال هستند؟ ایشان علیه السلام فرمود: اگر خداوند خالق آن­ها می­بود، از آن­ها برائت نمی­جست، و حال آن­که خداوند سبحان فرموده است: «أَنَّ اللَّهَ بَرِی ءٌ مِنَ الْمُشْرِکِینَ» - . توبه / 3 - {خدا از مشرکان برائت جوید}، و منظور خداوند، برائت از خود مشرکان نیست، بلکه خداوند تنها از شرک و زشت­کاری­های آنان برائت جسته است.

بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار جلد 5 صفحه 20

#جزء10

روایت احمد بن اسحاق در مورد عمرکشون نهم ربیع الاول و سیره اهل بیت علیهم السلام

بخش اول

قَالَ: رَوَى ابْنُ أَبِي الْعَلَاءِ الْهَمْدَانِيُّ الْوَاسِطِيُّ وَ يَحْيَى بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ حُوَيْجٍ الْبَغْدَادِيُّ قَالا: تَنَازَعْنَا فِي ابْنِ الْخَطَّابِ وَ اشْتَبَهَ عَلَيْنَا أَمْرُهُ، فَقَصَدْنَا جَمِيعاً أَحْمَدَ بْنَ إِسْحَاقَ الْقُمِّيَّ صَاحِبَ أَبِي الْحَسَنِ الْعَسْكَرِيِّ عَلَيْهِ السَّلَامُ بِمَدِينَةِ قُمَّ، فَقَرَعْنَا عَلَيْهِ الْبَابَ فَخَرَجَتْ عَلَيْنَا صَبِيَّةٌ عِرَاقِيَّةٌ فَسَأَلْنَاهَا عَنْهُ، فَقَالَتْ: هُوَ مَشْغُولٌ بِعِيدِهِ، فَإِنَّهُ يَوْمُ عِيدٍ، فَقُلْتُ: سُبْحَانَ اللَّهِ إِنَّمَا الْأَعْيَادُ أَرْبَعَةٌ لِلشِّيعَةِ: الْفِطْرُ، وَ الْأَضْحَى، وَ الْغَدِيرُ، وَ الْجُمُعَةُ، قَالَتْ: فَإِنَّ أَحْمَدَ بْنَ إِسْحَاقَ يَرْوِي عَنْ سَيِّدِهِ أَبِي الْحَسَنِ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْعَسْكَرِيِّ عَلَيْهِ السَّلَامُ أَنَّ هَذَا الْيَوْمَ يَوْمُ عِيدٍ، وَ هُوَ أَفْضَلُ الْأَعْيَادِ عِنْدَ أَهْلِ الْبَيْتِ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ وَ عِنْدَ مَوَالِيهِمْ، قُلْنَا فَاسْتَأْذِنِي عَلَيْهِ وَ عَرِّفِيهِ مَكَانَنَا قَالا: فَدَخَلَتْ عَلَيْهِ فَعَرَّفَتْهُ فَخَرَجَ عَلَيْنَا وَ هُوَ مَسْتُورٌ بِمِئْزَرٍ يَفُوحُ مِسْكاً، وَ هُوَ يَمْسَحُ وَجْهَهُ، فَأَنْكَرْنَا ذَلِكَ عَلَيْهِ. فَقَالَ: لَا عَلَيْكُمَا فَإِنِّي اغْتَسَلْتُ لِلْعِيدِ قُلْنَا أَوَّلًا: هَذَا يَوْمُ عِيدٍ؟ قَالَ: نَعَمْ وَ كَانَ يَوْمُ التَّاسِعِ مِنْ شَهْرِ رَبِيعٍ الْأَوَّلِ، قَالا فَأَدْخَلَنَا دَارَهُ وَ أَجْلَسَنَا.
ثُمَّ قَالَ: إِنِّي قَصَدْتُ مَوْلَايَ أَبِي [أَبَا] الْحَسَنِ عَلَيْهِ السَّلَامُ كَمَا قَصَدْتُمَانِي بِسُرَّمَنْ‌رَأَى فَاسْتَأْذَنْتُ عَلَيْهِ فَأَذِنَ لِي، فَدَخَلْتُ عَلَيْهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي مِثْلِ هَذَا الْيَوْمِ، وَ هُوَ يَوْمُ التَّاسِعِ مِنْ شَهْرِ رَبِيعٍ الْأَوَّلِ فَرَأَيْتُ سَيِّدَنَا عَلَيْهِ وَ عَلَى آبَائِهِ السَّلَامُ قَدْ أَوْعَزَ إِلَى كُلِّ وَاحِدٍ مِنْ خَدَمِهِ أَنْ يَلْبَسَ مَا يُمْكِنُهُمُ مِنَ الثِّيَابِ الْجُدَدِ، وَ كَانَ بَيْنَ يَدَيْهِ مِجْمَرَةٌ يُحْرِقُ الْعُودَ فِيهَا بِنَفْسِهِ فَقُلْتُ لَهُ: بِآبَائِنَا وَ أُمَّهَاتِنَا يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ هَلْ تَجَدَّدَ لِأَهْلِ الْبَيْتِ فِي هَذَا الْيَوْمِ فَرَحٌ؟ فَقَالَ عَلَيْهِ السَّلَامُ: وَ أَيُّ يَوْمٍ أَعْظَمُ حُرْمَةً عِنْدَ أَهْلِ الْبَيْتِ مِنْ هَذَا الْيَوْمِ التَّاسِعِ مِنْ شَهْرِ رَبِيعٍ الْأَوَّلِ...

♦️[ترجمه]سید بن طاووس – ره – در کتاب «زواید الفوائد» چنین آورد: ابن ابی علاء همدانی الواسطی و یحیی بن محمد بن حویج بغدادی، نقل کردند: روزی در مورد عمر بن خطاب دچار اختلاف شدیم و امر او بر ما مشتبه شد، پس به خدمت احمد بن اسحاق قمی، یار ابی الحسن عسکری (امام هادی علیه السلام) در شهر قم رسیدیم. در زدیم، کنیزکی عراقی در را باز کرد، سراغ ابن اسحاق را از او گرفتیم، گفت: چون امروز عید است به (آداب و اعمال) عیدش مشغول است. گفتم: سبحان الله! شیعه بیش از چهار عید ندارد: فطر، قربان، غدیر و جمعه، آن کنیز گفت: احمد بن اسحاق از مولایش ابی حسن علی بن محمد عسکری (امام هادی علیه السلام) روایت می­کند که امروز عید است و گرامی ترین عید نزد اهل بیت (علیهم السلام) و دوستانشان به شمار می­رود. به او گفتیم: از ایشان اجازه بگیر و او را از حضور ما آگاه ساز، آن دو گویند: پس کنیز به حضور او رفت و به اطلاع او رسانید. سپس احمد بن اسحاق در حالی که لنگی بر تن داشت و از او بوی مشک می­آمد و دست بر صورت می­کشید، به سوی ما آمد، و ما علت این کار او را پرسیدیم، (آن کار را از او بعید شمردیم) پس گفت: چیزی بر شما نیست، من برای روز عید غسل کردم و ما از او پرسیدیم: اولا آیا امروز عید است؟ گفت: آری و آن روز نهم ربیع الاول بود. آن دو گفتند: سپس ما را به خانه اش وارد کرد و نشاند.
سپس احمد بن اسحاق گفت: در چنین روزی مثل شما که به سراغ من آمدید، خدمت مولایم ابی الحسن (امام هادی علیه السلام) در سامرا رسیدم. پس از حضرت اجازه طلبیدم و به من اجازه داد پس وارد بر او شدم. آن روز نهم ربیع الاول بود، دیدم مولایم علیه و علی آبائه السلام به خدمتکاران خویش توصیه کردند تا در حد توان لباس­های نو خود را بپوشند و در نزد ایشان آتشدانی بود که در آن عود می­سوزاندند، عرض کردم: پدران و مادران ما به فدای شما ای فرزند رسول خدا! آیا امروز، سرور و شادمانی بر اهل بیت وارد خواهد شد؟ ایشان علیه السلام فرمود: چه روزی در نزد اهل بیت گرامی­تر از نهم ربیع الاول است...

زاد المعاد (مجلسی)/ص253 - 257

روایت احمد بن اسحاق در مورد عمرکشون نهم ربیع الاول و سیره اهل بیت علیهم السلام

بخش دوم

...وَ لَقَدْ حَدَّثَنِي أَبِي عَلَيْهِ السَّلَامُ أَنَّ حُذَيْفَةَ بْنَ الْيَمَانِ دَخَلَ فِي مِثْلِ هَذَا الْيَوْمِ عَلَى جَدِّي رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ قَالَ حُذَيْفَةُ: رَأَيْتُ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلَامُ وَ وَلَدَيْهِ عَلَيْهِمَا السَّلَامُ يَأْكُلُونَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ وَ هُوَ يَتَبَسَّمُ فِي وُجُوهِهِمْ، وَ يَقُولُ لِوَلَدَيْهِ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَا السَّلَامُ كُلَا هَنِيئاً لَكُمَا بَرَكَةُ هَذَا الْيَوْمِ وَ سَعَادَتُهُ، فَإِنَّهُ الْيَوْمُ الَّذِي يُهْلِكُ اللَّهُ فِيهِ عَدُوَّهُ وَ عَدُوَّ جَدِّكُمَا، وَ إِنَّهُ الْيَوْمُ الَّذِي يَقْبَلُ اللَّهُ أَعْمَالَ شِيعَتِكُمَا وَ مُحِبِّيكُمَا، وَ الْيَوْمُ الَّذِي يُصَدَّقُ فِيهِ قَوْلُ اللَّهِ جَلَّ جَلَالُهُ‌ فَتِلْكَ بُيُوتُهُمْ خاوِيَةً بِما ظَلَمُوا وَ الْيَوْمُ الَّذِي نُسِفَ فِيهِ فِرْعَوْنُ أَهْلِ الْبَيْتِ وَ ظَالِمُهُمْ وَ غَاصِبُهُمْ حَقَّهُمْ، وَ الْيَوْمُ الَّذِي يَقْدِمُ اللَّهُ إِلَى مَا عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَيَجْعَلُهُ هَبَاءً مَنْثُوراً.
قَالَ حُذَيْفَةُ: فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ وَ فِي أُمَّتِكَ وَ أَصْحَابِكَ مَنْ يَنْتَهِكُ هَذِهِ الْمَحَارِمَ؟ قَالَ: نَعَمْ يَا حُذَيْفَةُ جِبْتٌ مِنَ الْمُنَافِقِينَ يَتَرَأَّسُ عَلَيْهِمْ، وَ يَسْتَعْمِلُ فِي أُمَّتِي الرؤيا [الرِّيَاءَ]، وَ يَحْمِلُ عَلَى عَاتِقِهِ دِرَّةَ الْخِزْيِ، وَ يَصُدُّ النَّاسَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ يُحَرِّفُ كِتَابَ اللَّهِ وَ يُغَيِّرُ سُنَّتِي وَ يَشْتَمِلُ عَلَى إِرْثِ وُلْدِي، وَ يَنْصِبُ نَفْسَهُ عَلَماً، وَ يَتَطَاوَلُ عَلَى إِمَامِهِ مِنْ بَعْدِي، وَ يَسْتَلِبُ أَمْوَالَ النَّاسِ مِنْ غَيْرِ حِلِّهَا، وَ يُنْفِقُهَا فِي غَيْرِ طَاعَةِ اللَّهِ، وَ يُكَذِّبُنِي وَ يُكَذِّبُ أَخِي وَ وَزِيرِي، وَ يحسد [يُنَحِّي‌] ابْنَتِي عَنْ حَقِّهَا، فَتَدْعُو اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهِ فَيَسْتَجِيبُ دُعَاءَهَا فِي مِثْلِ هَذَا الْيَوْمِ...

♦️...و همانا پدرم (علیه السلام) چنین برایم نقل کرد: مثل چنین روزی حذیفه بن یمان بر جدم رسول خدا (صلی الله علیه و آله) وارد شد و گفت: امیر مؤمنان علیه السلام و دو فرزند او علیهما السلام را دیدم که در کنار رسول خدا صلی الله علیه و آله مشغول غذا خوردن بودند، و رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم با لبخندی که به روی آنها می زدند به دو فرزند خود حسن و حسین علیهما السلام می فرمود: بخورید، برکت و سعادت این روز بر شما گوارا باد. امروز روزی است که خداوند دشمن خود و جد شما دو تن را به هلاکت می رساند و امروز روزی است که اعمال شیعیان و دوستداران شما دو تن را می پذیرد و امروز روزی است که سخن خداوند جل جلاله {و این هم خانه های خالی آنهاست به سزای بیدادی که کرده اند} تصدیق می­شود، و امروز روزی است که فرعون اهل بیت و ظالم و غصب کننده حق آنان هلاک می­شود و روزی است که خداوند هر عملی که انجام دادند بر باد فنا می­دهد و همچون ذره هایی معلق در هوا می ماند.
حذیفه گفت: عرض کردم: ای رسول خدا، در امت شما و در میان یارانتان چه کسی این حرمت­ها را می شکند؟ فرمود: آری ای حذیفه. جبتی از میان منافقان بر آنان ریاست می­کند و این خواب مرا در میان امت من عملی می سازد و بر دوشش تازیانه ظلم و ستم می آویزد، مردم را از راه خدا باز می دارد، و کتاب خدا را تحریف می­کند و سنتم را تغییر می­دهد و بر ارث فرزندانم چنگ می اندازد و خود را به عنوان علم و پرچم نصب می کند و بر امام خود بعد از من ظلم می­کند و اموال مردم را از راه غیر حلالش می گیرد و در راهی غیر از طاعت خدا خرج می کند و مرا و برادر و وزیرم را تکذیب می کند و دخترم را از حقش محروم می­دارد تا او را نفرین کند و خداوند عز و جل دعایش را در چنین روزی مستجاب خواهد کرد...

زاد المعاد (مجلسی)/ص253 - 257

#جزء19

روایت احمد بن اسحاق در مورد عمرکشون نهم ربیع الاول و سیره اهل بیت علیهم السلام

بخش سوم

...قَالَ حُذَيْفَةُ: فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ فَادْعُ رَبَّكَ لِيُهْلِكَهُ فِي حَيَاتِكَ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ: يَا حُذَيْفَةُ لَا أُحِبُّ أَنْ أَجْتَرِئَ عَلَى قَضَاءِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لِمَا قَدْ سَبَقَ فِي عِلْمِهِ، لَكِنْ سَأَلْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يَجْعَلَ لِلْيَوْمِ الَّذِي يُهْلِكُهُ فِيهِ فَضِيلَةً عَلَى سَائِرِ الْأَيَّامِ، لِيَكُونَ ذَلِكَ سُنَّةً يَسْتَنُّ بِهَا أَحِبَّائِي، وَ شِيعَةُ أَهْلِ بَيْتِي وَ مُحِبُّوهُمْ فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَيَّ جَلَّ مِنْ قَائِلٍ يَا مُحَمَّدُ إِنَّهُ كَانَ فِي سَابِقِ عِلْمِي أَنْ تَمَسَّكَ وَ أَهْلَ بَيْتِكَ مِحَنُ الدُّنْيَا وَ بَلَاؤُهَا، وَ ظُلْمُ الْمُنَافِقِينَ وَ الْغَاصِبِينَ مِنْ عِبَادِي، مَنْ نَصَحْتَ لَهُمْ وَ خَانُوكَ، وَ مَحَضْتَ لَهُمْ وَ غَشُّوكَ، وَ صَافَيْتَهُمْ وَ كَشَحُوَك، وَ أَرْضَيْتَهُمْ وَ كَذَّبُوكَ، وَ جَنَّبْتَهُمْ وَ أَسْلَمُوكَ، فَإِنِّي بِحَوْلِي وَ قُوَّتِي وَ سُلْطَانِي لَأَفْتِحَنَّ عَلَى مَنْ يَغْصِبُ بَعْدَكَ عَلِيّاً وَصِيَّكَ حَقّاً أَلْفَ بَابٍ مِنَ النِّيرَانِ مِنْ أَسْفَلِ الْفَيْلُوقِ وَ لَأُصْلِيَنَّهُ وَ أَصْحَابَهُ قَعْراً يُشْرِفُ عَلَيْهِ إِبْلِيسُ آدَمَ فَيَلْعَنُهُ، وَ لَأَجْعَلَنَّ ذَلِكَ الْمُنَافِقَ عِبْرَةً فِي الْقِيَامَةِ كَفَرَاعِنَةِ الْأَنْبِيَاءِ وَ أَعْدَاءِ الدِّينِ فِي الْمَحْشَرِ، وَ لَأَحْشُرَنَّهُمْ وَ أَوْلِيَاءَهُمْ وَ جَمِيعَ الظَّلَمَةِ وَ الْمُنَافِقِينَ إِلَى جَهَنَّمَ زُرْقاً كَالِحِينَ، أَذِلَّةً حَيَارَى نَادِمِينَ، وَ لَأُضِلَّنَّهُمْ فِيهَا أَبَدَ الْآبِدِينَ.
يَا مُحَمَّدُ إِنَّ مُرَافِقَكَ وَ وَصِيَّكَ فِي مَنْزِلَتِكَ يَمَسُّهُ الْبَلْوَى، مِنْ فِرْعَوْنِهِ وَ غَاصِبِهِ الَّذِي يَجْتَرِئُ وَ يُبَدِّلُ كَلَامِي وَ يُشْرِكُ بِي وَ يَصُدُّ النَّاسَ عَنْ سَبِيلِي وَ يَنْصِبُ مِنْ نَفْسِهِ عِجْلًا لِأُمَّتِكَ وَ يَكْفُرُ بِي فِي عَرْشِي...

♦️...حذیفه گفت: عرض کردم: ای رسول خدا، از پروردگارت بخواه در زمان حیاتت او را هلاک سازد. رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: ای حذیفه، دوست ندارم بر قضای خداوند عزّ و جلّ در آنچه بر آن علم دارد، گستاخی ورزم ولی از خداوند عز و جل خواستم تا این روز که او را هلاک می کند، بر دیگر روزها برتری دهد و سنتی باشد تا دوستداران، شیعیان و علاقمندان به اهل بیت من، آن سنت را راهخواهی کنند و خداوند به من وحی فرمود و فرمایش او بسیار بزرگ است، ای محمد، من علم دارم به اینکه تو و اهل بیتت را سختی­ها و بلاهای دنیا فرا می گیرد و مورد ظلم بندگان منافق و غاصب من قرار می گیرید، کسانی که برایشان خیرخواهی نمودی و آنها به تو خیانت کردند و تو با آنها صادق بودی و آنها به تو نیرنگ زدند و با صفا و صمیمیت با آنان برخورد نمودی و آنها در دل نسبت به تو کینه داشتند و آنان را راضی نمودی در حالی که تو را تکذیب کردند، و آنان را برگزیدی در حالی که تو را تنها گذاشتند. و من سوگند یاد می­کنم به قدرت و توان و پادشاهی ام، درهای آتش را بر هر آن کس که بعد از تو بر جانشینت علی ظلم کند، باز کنم و آنها و یارانشان را در نقطه ای پست تر از جایگاه ابلیس در جهنم قرار دهم، به طوری که ابلیس آنها را لعن کند و آن منافق را در روز قیامت همچون فرعون­ های پیامبران و دشمنان دین، مایه عبرت قرار دهم و آنها و دوستانشان و جمیع ظالمان و منافقان را محشور می­کنم در حالی که با چشمانی کور (کبود) به جهنم برده می شوند و خوار و سرگشته و پشیمان اند، و آنها را تا ابد الآبدین (همیشه) در جهنم گمراه می گردانم.
ای محمد، همراه و جانشین تو در خانه ات، از فرعون و غاصب روزگار خود دچار بلا می شود، کسی که گستاخی می ورزد و کلام مرا تغییر می­دهد و بر من شرک می ورزد و مردم را از راه من منحرف می گرداند و خود را همچون گوساله سامری برای امت تو قرار می­دهد و بر من در عرشم کفر می ورزد...


زاد المعاد (مجلسی)/ص253 - 257

روایت احمد بن اسحاق در مورد عمرکشون نهم ربیع الاول و سیره اهل بیت علیهم السلام

بخش چهارم

...إِنِّي قَدْ أَمَرْتُ مَلَائِكَتِي فِي سَبْعِ سَمَاوَاتِي وَ شِيعَتَكَ وَ مُحِبِّيكَ أَنْ يُعَيِّدُوا فِي الْيَوْمِ الَّذِي أَهْلَكْتُهُ فِيهِ، وَ أَمَرْتُهُمْ أَنْ يَنْصِبُوا كُرْسِيَّ كَرَامَتِي بِإِزَاءِ الْبَيْتِ الْمَعْمُورِ وَ يُثْنُوا عَلَيَّ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِشِيعَتِكَ وَ لِمُحِبِّيكَ مِنْ وُلْدِ آدَمَ يَا مُحَمَّدُ وَ أَمَرْتُ الْكِرَامَ الْكَاتِبِينَ أَنْ يَرْفَعُوا الْقَلَمَ عَنِ الْخَلْقِ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ، وَ لَا يَكْتُبُونَ شَيْئاً مِنْ خَطَايَاهُمْ كَرَامَةً لَكَ وَ لِوَصِيِّكَ.
يَا مُحَمَّدُ إِنِّي قَدْ جَعَلْتُ ذَلِكَ الْيَوْمَ يَوْمَ عِيدٍ لَكَ وَ لِأَهْلِ بَيْتِكَ، وَ لِمَنْ يَتَّبِعُهُمْ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَ شِيعَتِهِمْ، وَ آلَيْتُ عَلَى نَفْسِي بِعِزَّتِي وَ جَلَالِي وَ عُلُوِّي فِي مَكَانِي لَأَحْبُوَنَّ مَنْ يُعَيِّدُ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ مُحْتَسِباً فِي ثَوَابِ الْحَافِّينَ وَ لَأُشَفِّعَنَّهُ فِي ذَوِي رَحِمِهِ وَ لَأَزِيدَنَّ فِي مَالِهِ إِنْ وَسَّعَ عَلَى نَفْسِهِ وَ عِيَالِهِ وَ لَأُعْتِقَنَّ مِنَ النَّارِ فِي كُلِّ حَوْلٍ فِي مِثْلِ ذَلِكَ الْيَوْمِ آلَافاً مِنْ شِيعَتِكُمْ وَ مُحِبِّيكُمْ وَ مَوَالِيكُمْ، وَ لَأَجْعَلَنَّ سَعْيَهُمْ مَشْكُوراً وَ ذَنْبَهُمْ مَغْفُوراً، وَ عَمَلَهُمْ مَقْبُولًا.
قَالَ حُذَيْفَةُ: ثُمَّ قَامَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ فَدَخَلَ بَيْتَ أُمِّ سَلَمَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا وَ رَجَعْتُ عَنْهُ وَ أَنَا غَيْرُ شَاكٍّ فِي أَمْرِ الثَّانِي حَتَّى رَأَيْتُ بَعْدَ وَفَاةِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ وَ أُتِيحَ الشَّرُّ وَ عَاوَدَ الْكُفْرُ، وَ ارْتَدَّ عَنِ الدِّينِ، وَ شَمَّرَ لِلْمُلْكِ، وَ حَرَّفَ الْقُرْآنَ، وَ أَحْرَقَ بَيْتَ‌ الْوَحْيِ، وَ ابْتَدَعَ السُّنَنَ وَ غَيَّرَهَا وَ غَيَّرَ الْمِلَّةَ وَ نَقَلَ السُّنَّةَ، وَ رَدَّ شَهَادَةَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلَامُ، وَ كَذَّبَ فَاطِمَةَ بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ، وَ اغْتَصَبَ فدك [فَدَكاً] مِنْهَا وَ أَرْضَى الْيَهُودَ وَ النَّصَارَى وَ الْمَجُوسَ، وَ أَسْخَطَ قُرَّةَ عَيْنِ الْمُصْطَفَى وَ لَمْ يُرْضِهَا، وَ غَيَّرَ السُّنَنَ كُلَّهَا، وَ دَبَّرَ عَلَى قَتْلِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلَامُ وَ أَظْهَرَ الْجَوْرَ، وَ حَرَّمَ مَا حَلَّلَهُ اللَّهُ وَ حَلَّلَ مَا حَرَّمَ اللَّهُ...

♦️..به راستی که من به فرشتگان هفت آسمانم و شیعیان و دوستداران تو، امر کردم تا روزی که او را به هلاکت می رسانم جشن بگیرند و به آنان دستور دادم تا کرسی های کرامتم را در مقابل بیت معمور قرار دهند و مرا ستایش کنند و برای شیعیان و دوستداران تو از فرزند آدم طلب مغفرت نمایند. ای محمد و به فرشتگان گرامی (کرام الکاتبین) که اعمال انسان ها را می نویسند، دستور دادم تا در این روز به احترام تو و جانشین تو قلم را از نوشتن خطاها و گناهان خلق بازدارند.
ای محمد، من آن روز را روز عید تو و اهل بیتت و پیروان مؤمن و شیعیان آنان قرار دادم و به خود و عزت و شکوه و بلندمرتبگی ام قسم یاد می کنم، هر کس این روز را عید بداند، به او پاداش طواف کنندگان را بدهم و او را شفیع نزدیکانش قرار دهم و مالش را فراوان می گردانم تا از حد خود و خانواده اش گسترده تر باشد (بر عیالش توسعه بخشد) و هر سال مثل چنین روزی هزاران نفر از شیعیان و دوستداران و پیروان شما را از آتش جهنم آزاد می­کنیم، و از تلاششان سپاسگزاری می کنیم، گناهانشان را می آمرزیم و عملشان را می پذیریم.
حذیفه گفت: سپس رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم برخاست و وارد خانه ام سلمه - رضی الله عنها - شد و من نیز بازگشتم در حالی که از کار دومی مطمئن بودم؛ تا اینکه بعد از وفات رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم دیدم که چگونه شر جولان می­زد و کفر فراوان گشت، و ارتداد از دین رخ داد و برای سلطنت آستین بالا زد، و قرآن را تحریف کرد و خانه وحی را به آتش کشاند و سنت ها را بدعت گذاشت و آیین و سیره پیامبر را تغییر داد و گواهی امیر مؤمنان علیه السلام را نپذیرفت و فاطمه دختر رسول خدا را تکذیب کرد و فدک را از او گرفت و یهود و نصاری و مجوسیان را خشنود ساخت و نور چشم مصطفی را به خشم آورد و خرسند نساخت و همه سنت ها را کاملا تغییر داد، و بر کشتن امیر مؤمنان علیه السلام تدبیر اندیشید و ظلم و ستم را آشکار کرد و حلال خدا را حرام و حرام خدا را حلال کرد...

زاد المعاد (مجلسی)/ص253 - 257

روایت احمد بن اسحاق در مورد عمرکشون نهم ربیع الاول و سیره اهل بیت علیهم السلام

بخش پنجم

...وَ أبقى [أَلْقَى إِلَى‌] النَّاسِ أَنْ يحتذوا [يَتَّخِذُوا] النَّقْدَ مِنْ جُلُودِ الْإِبِلِ، وَ لَطَمَ وَجْهَ الزَّكِيَّةِ عَلَيْهَا السَّلَامُ، وَ صَعِدَ مِنْبَرَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ ظُلْماً وَ عُدْوَاناً وَ افْتَرَى عَلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ عَانَدَهُ وَ سَفَّهَ رَأْيَهُ قَالَ حُذَيْفَةُ: فَاسْتَجَابَ اللَّهُ دَعْوَةَ مَوْلَايَ عَلَيْهِ أَفْضَلُ الصَّلَاةِ وَ السَّلَامِ عَلَى ذَلِكَ الْمُنَافِقِ، وَ جَرَى كَمَا جَرَى قَتْلُهُ عَلَى يَدِ قَاتِلِهِ رَحْمَةُ اللَّهِ عَلَى قَاتِلِهِ.
قَالَ حُذَيْفَةُ: فَدَخَلْتُ عَلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلَامُ لَمَّا قُتِلَ ذَلِكَ الْمُنَافِقُ لِأُهَنِّئَهُ بِقَتْلِهِ وَ مَصِيرِهِ إِلَى ذَلِكَ الْخِزْيِ وَ الِانْتِقَامِ، فَقَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلَامُ: يَا حُذَيْفَةُ تَذْكُرُ الْيَوْمَ الَّذِي دَخَلْتَ فِيهِ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ وَ أَنَا وَ سِبْطَاهُ نَأْكُلُ مَعَهُ؟ فَدَلَّكَ عَلَى فَضْلِ هَذَا الْيَوْمِ الَّذِي دَخَلْتَ فِيهِ عَلَيْهِ؟ فَقُلْتُ: نَعَمْ يَا أَخَا رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ فَقَالَ عَلَيْهِ السَّلَامُ هُوَ وَ اللَّهِ هَذَا الْيَوْمُ الَّذِي أَقَرَّ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فِيهِ عُيُونَ أَوْلَادِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ وَ إِنِّي لَأَعْرِفُ لِهَذَا الْيَوْمِ اثْنَيْنِ وَ سَبْعِينَ اسْماً.
قَالَ حُذَيْفَةُ: فَقُلْتُ: يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ إِنِّي أُحِبُّ أَنْ تُسْمِعَنِي أَسْمَاءَ هَذَا الْيَوْمِ التَّاسِعِ مِنْ شَهْرِ رَبِيعٍ الْأَوَّلِ، فَقَالَ عَلَيْهِ السَّلَامُ: يَا حُذَيْفَةُ هَذَا يَوْمُ الِاسْتِرَاحَةِ، وَ يَوْمُ تَنْفِيسِ الْهَمِّ وَ الْكَرْبِ، وَ الْغَدِيرِ الثَّانِي، وَ يَوْمُ تَحْطِيطِ الْأَوْزَارِ، وَ يَوْمُ الْحَبْوَةِ وَ يَوْمُ رَفْعِ الْقَلَمِ، وَ يَوْمُ الْهُدَى، وَ يَوْمُ الْعَقِيقَةِ، وَ يَوْمُ الْبَرَكَةِ، وَ يَوْمُ الثَّارَاتِ وَ عِيدِ اللَّهِ الْأَكْبَرِ، وَ يَوْمٌ يُسْتَجَابُ فِيهِ الدَّعَوَاتُ، وَ يَوْمُ الْمَوْقِفِ الْأَعْظَمِ، وَ يَوْمُ التَّوْلِيَةِ وَ يَوْمُ الشَّرْطِ، وَ يَوْمُ نَزْعِ الأسوار [السَّوَادِ]، وَ يَوْمُ نَدَامَةِ الظَّالِمِينَ، وَ يَوْمُ انْكِسَارِ أَعْدَاءِ الشِّيعَةِ وَ يَوْمُ نَفْيِ الْهُمُومِ...

♦️... و مردم را واداشت تا از پوست شتر درهم و دینار بسازند و بر صورت دختر پاک رسول خدا علیها السلام سیلی زد و با ظلم و سرکشی از منبر رسول خدا صلی الله علیه و آله بالا رفت و بر امیر مؤمنان دروغ بست و با او دشمنی کرد و نظرش را خوار شمارد. حذیفه گفت: خداوند دعای مولایم علیه افضل السلام و الصلاة علیه آن منافق را مستجاب کرد و او را به دست قاتلش به درک واصل کرد و رحمت خدا بر قاتل او باد.
حذیفه گفت: وقتی آن منافق کشته شد، خدمت امیر مؤمنان علیه السلام رسیدم تا کشته شدن او و سرنوشت ذلت بارش و انتقام را به ایشان تبریک گویم. امیر مؤمنان علیه السلام فرمود: ای حذیفه! آیا به یاد داری روزی که خدمت رسول خدا صلی الله علیه و آله رسیدی و من و فرزندانم همراه با ایشان مشغول خوردن غذا بودیم، و سپس تو را بر فضیلت آن روز که بر او وارد شدی، آگاه ساخت؟ عرض کردم: آری ای برادر رسول خدا صلی الله علیه و آله. سپس امام علیه السلام فرمود: به خدا قسم، امروز روزی است که خداوند تبارک و تعالی چشمان فرزندان رسول خدا صلی الله علیه و آله را روشن کرد و من هفتاد و دو اسم برای این روز می شناسم.
حذیفه گفت: عرض کردم: ای امیر مؤمنان، دوست دارم اسم های روز نهم ربیع الاول را از شما بشنوم. سپس امام علیه السلام فرمود: ای حذیفه، امروز روز استراحت و روز گشایش غم ها و اندوه ها و روز غدیر دوم و روز برداشتن بار گناهان روز بخشش و روز برداشتن قلم (رفع القلم) و روز هدایت و روز عقیقه (قربانی) و روز برکت و روز انتقام ها و روز عید بزرگ خدا و روزی که در آن دعاها مستجاب است و روز جایگاه عظیم و روز سرپرستی و روز شرط و روز برداشتن قیدها (کندن مشکی) و روز پشیمانی ظالمان و روز شکسته شدن دشمنان شیعه و روز دوری غم ها...

زاد المعاد (مجلسی)/ص253 - 257

روایت احمد بن اسحاق در مورد عمرکشون نهم ربیع الاول و سیره اهل بیت علیهم السلام

بخش ششم

... وَ يَوْمُ الْفَتْحِ، وَ يَوْمُ الْعَرْضِ، وَ يَوْمُ الْقُدْرَةِ، وَ يَوْمُ التَّصْفِيحِ، وَ يَوْمُ فَرَحِ الشِّيعَةِ، وَ يَوْمُ التَّرْوِيَةِ، وَ يَوْمُ الْإِنَابَةِ، وَ يَوْمُ الزَّكَاةِ الْعُظْمَى، وَ يَوْمُ الْفِطْرِ الثَّانِي، وَ يَوْمُ سَبِيلِ اللَّهِ تَعَالَى، وَ يَوْمُ التَّجَرُّعِ بِالرِّيقِ، وَ يَوْمُ الرِّضَا، وَ عِيدِ أَهْلِ الْبَيْتِ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ، وَ يَوْمٌ ظَفِرَتْ بِهِ بَنُو إِسْرَائِيلَ، وَ يَوْمٌ قَبِلَ اللَّهُ أَعْمَالَ الشِّيعَةِ، وَ يَوْمُ تَقْدِيمِ الصَّدَقَةِ، وَ يَوْمُ طَلَبِ الزِّيَادَةِ، وَ يَوْمُ قَتْلِ الْمُنَافِقِ، وَ يَوْمُ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ وَ يَوْمُ سُرُورِ أَهْلِ الْبَيْتِ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ وَ يَوْمُ‌ الْمَشْهُودِ، وَ يَوْمٌ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى يَدَيْهِ، وَ يَوْمُ هَدْمِ الضَّلَالَةِ، وَ يَوْمُ النَّيْلَةِ، وَ يَوْمُ الشَّهَادَةِ، وَ يَوْمُ التَّجَاوُزِ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ، وَ يَوْمُ الْمُسْتَطَابِ، وَ يَوْمُ ذَهَابِ سُلْطَانِ الْمُنَافِقِ، وَ يَوْمُ التَّسْدِيدِ وَ يَوْمٌ يَسْتَرِيحُ فِيهِ الْمُؤْمِنُونَ وَ يَوْمُ الْمُبَاهَلَةِ، وَ يَوْمُ الْمُفَاخَرَةِ، وَ يَوْمُ قَبُولِ الْأَعْمَالِ، وَ يَوْمُ النحيل، وَ يَوْمُ النحيلة، وَ يَوْمُ الشُّكْرِ، وَ يَوْمُ نُصْرَةِ الْمَظْلُومِ، وَ يَوْمُ الزِّيَارَةِ، وَ يَوْمُ التَّوَدُّدِ، وَ يَوْمُ النحيب [التَّحَبُّبِ‌]، وَ يَوْمُ الْوُصُولِ، وَ يَوْمُ الْبَرَكَةِ، وَ يَوْمُ كَشْفِ الْبِدَعِ، وَ يَوْمُ الزُّهْدِ فِي الْكَبَائِرِ، وَ يَوْمُ الْمُنَادِي، وَ يَوْمُ الْمَوْعِظَةِ، وَ يَوْمُ الْعِبَادَةِ، وَ يَوْمُ الْإِسْلَامِ.
قَالَ حُذَيْفَةُ: فَقُمْتُ مِنْ عِنْدِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلَامُ وَ قُلْتُ فِي نَفْسِي: لَوْ لَمْ أُدْرِكْ مِنْ أَفْعَالِ الْخَيْرِ مَا أَرْجُو بِهِ الثَّوَابَ إِلَّا حُبَّ هَذَا الْيَوْمِ، لَكَانَ مُنَايَ.
قَالَ مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي الْعَلَا الْهَمْدَانِيُّ وَ يَحْيَى بْنُ جَرِيحٍ، فَقَامَ كُلُّ وَاحِدٍ مِنَّا نُقَبِّلُ رَأْسَ أَحْمَدَ بْنِ إِسْحَاقَ وَ قُلْنَا: الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي مَا قَبَضَنَا حَتَّى شَرَّفَنَا بِفَضْلِ هَذَا الْيَوْمِ الْمُبَارَكِ، وَ انْصَرَفْنَا مِنْ عِنْدِهِ، وَ عَيَّدْنَا فِيهِ، فَهُوَ عِيدُ الشِّيعَةِ[1].

♦️...روز فتح (گشایش) و روز نشان دادن و روز قدرت و روز گذشتن و روز شادی شیعه و روز سیراب شدن و روز بازگشت (توبه و انابه) و روز زکات عظیم، و روز (عید) فطر دوم و روز راه خدای تعالی و روز نوشیدن از آب و روز خشنودی و عید اهل بیت علیهم السلام و روزی که بنی اسرائیل پیروز گشت و روزی که خداوند اعمال شیعه را قبول کرد و روز دادن صدقه و روز درخواست فزونی ها و روز کشته شدن منافق و روز آن وقت معلوم و روز شادی اهل بیت علیهم السلام و روز مشهود (گواهی داده شده) و روزی که ظالم دست خود را به دندان بگزد و روز انهدام گمراهی و روز رسیدن و روز گواهی و شهادت و روز گذشت از مؤمنان و روز پاک شده و روز رفتن سلطان منافق و روز محکم کردن و روزی که مؤمنان در آن راحت می شوند و روز مباهله و روز مفاخره (فخر فروختن) و روز پذیرش اعمال و روز ضعیف شدن و روز از قدرت افتادن و روز شکر و روز یاری مظلوم و روز زیارت (دیدار کردن) و روز محبت کردن و روز گریه کردن و روز رسیدن و روز برکت و روز از بین رفتن بدعت­ها و روز بی رغبتی به گناهان کبیره و روز فراخوانده شده و روز پند و موعظه و روز عبادت و روز اسلام.
حذیفه گفت: از خدمت امیر مؤمنان علیه السلام برخاستم و با خود گفتم، اگر از اعمال خیر چیزی جز دوست داشتن این روز را نداشته باشم، برایم کافی است .
محمد بن ابی علاء همدانی و یحیی بر جریح نقل کردند: هر دو برخاستیم و سر احمد بن اسحاق را بوسیدیم و گفتیم: ستایش از آن خدایی است که جان ما را نگرفت و ما را به آگاهی از فضیلت این روز خجسته، گرامی داشت و از نزد او بازگشتیم و آن روز را جشن گرفتیم و آن روز عید شیعه است.

زاد المعاد (مجلسی)/ص253 - 257

.پایان روایت.
و ستایش مخصوص خدای یگانه است و درود خدا بر محمد و خاندانش. این حدیث از خط محمد بن علی بن محمد بن طی – ره – به پایان رسید. و در کتاب­هایی که تورق می­کردیم چند روایت مشابه آن را یافتیم و بر آن تکیه کردیم و آن را مورد اطمینان یافتیم، پس شایسته است این روز را گرامی بداریم و مطلقا در آن شادمانی کنیم، بنابر رازی که در میان دارد و روشن شد، بنابر عمل احتیاطی به روایات؛ پس نیکوست این روز را مجازاً روز عید بنامیم.

کوتاه فکری و استهزاء ابوبکر و عمر به دعای پیامبر صلی الله علیه و آله

فَلَعَلَّكَ تارِكٌ بَعْضَ ما يُوحى إِلَيْكَ وَ ضائِقٌ بِهِ صَدْرُكَ أَنْ يَقُولُوا لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَيْهِ كَنْزٌ أَوْ جاءَ مَعَهُ مَلَكٌ إِنَّما أَنْتَ نَذيرٌ وَ اللهُ‌ عَلى كُلِّ شَيْ‌ءٍ وَكيلٌ ﴿هود ۱۲﴾
شاید [ابلاغ] بعض آیاتى را که به تو وحى مى‌شود، [به‌ خاطر عدم پذیرش آن‌ها] ترک کنى [و به تأخیر اندازى] و سینه ات از این جهت تنگ [و ناراحت] شود که مى‌گویند: «چرا گنجى بر او نازل نشده و یا چرا فرشته اى همراه او نیامده است»؟! [نگران مباش! چراکه] تو فقط بیم دهنده اى؛ و خداوند، نگاهبان و ناظر بر همه چیز است [و به حساب آنان مى‌رسد].

🔻...ثُمَّ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ أَبْشِرْ یَا أَخِی قَالَ ذَلِكَ وَ أَصْحَابُهُ حَوْلَهُ یَسْمَعُونَ فَقَالَ عَلِیٌّ علیه السلام بَشَّرَكَ اللَّهُ بِخَیْرٍ یَا رَسُولَ اللَّهِ وَ جَعَلَنِی فِدَاكَ قَالَ إِنِّی لَمْ أَسْأَلِ اللَّهَ اللَّیْلَةَ شَیْئاً إِلَّا أَعْطَانِیهِ وَ لَمْ أَسْأَلْ لِنَفْسِی شَیْئاً إِلَّا سَأَلْتُ لَكَ مِثْلَهُ إِنِّی دَعَوْتُ اللَّهَ أَنْ یُؤَاخِیَ بَیْنِی وَ بَیْنَكَ فَفَعَلَ وَ سَأَلْتُهُ أَنْ یَجْعَلَكَ وَلِیَّ كُلِّ مُؤْمِنٍ بَعْدِی فَفَعَلَ وَ سَأَلْتُهُ إِذَا أَلْبَسَنِی ثَوْبَ النُّبُوَّةِ وَ الرِّسَالَةِ أَنْ یُلْبِسَكَ ثَوْبَ الْوَصِیَّةِ وَ الشَّجَاعَةِ فَفَعَلَ وَ سَأَلْتُهُ أَنْ یَجْعَلَكَ وَصِیِّی وَ وَارِثِی وَ خَازِنَ عِلْمِی فَفَعَلَ وَ سَأَلْتُهُ أُقْسِمُ بِاللَّهِ أَنْ یَجْعَلَكَ مِنِّی بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَی وَ أَنْ یَشُدَّ بِكَ أَزْرِی وَ یُشْرِكَكَ فِی أَمْرِی فَفَعَلَ إِلَّا أَنَّهُ لَا نَبِیَّ بَعْدِی فَرَضِیتُ وَ سَأَلْتُهُ أَنْ یُزَوِّجَكَ ابْنَتِی وَ یَجْعَلَكَ أَبَا وُلْدِی فَفَعَلَ فَقَالَ رَجُلٌ لِصَاحِبِهِ أَ رَأَیْتَ مَا سَأَلَ فَوَ اللَّهِ لَوْ سَأَلَ رَبَّهُ أَنْ یُنْزِلَ عَلَیْهِ مَلَكاً یُعِینُهُ عَلَی عَدُوِّهِ أَوْ یَفْتَحَ لَهُ كَنْزاً یُنْفِقُهُ هُوَ وَ أَصْحَابُهُ فَإِنَّ بِهِ حَاجَةً كَانَ خَیْراً لَهُ مِمَّا سَأَلَ وَ قَالَ الْآخَرُ وَ اللَّهِ لَصَاعٌ مِنْ تَمْرٍ خَیْرٌ مِمَّا سَأَلَ

♦️...سپس پیامبر صلی اللَّه علیه و آله فرمود: ای برادرم بشارت بده!- و این مطلب را در حالی می فرمود که اصحابش اطراف او می شنیدند- علی علیه السّلام عرض کرد: یا رسول اللَّه، خدا به شما بشارت خیر دهد و مرا فدای تو گرداند.
فرمود: من امشب چیزی از خدا نخواستم مگر آنکه به من عطا کرد، و چیزی برای خود نخواستم مگر آنکه مثل آن را برای تو خواستم.
از خدا خواستم که بین من و تو برادری قرار دهد، و چنین کرد. و از او خواستم تو را صاحب اختیار هر مؤمنی بعد از من قرار دهد، و چنین کرد. و از او خواستم حال که لباس پیامبری و رسالت را بر من پوشانده است لباس وصایت و شجاعت را هم به تو بپوشاند، و چنین کرد. و از او خواستم تو را وصیّ من و وارثم و خزانه دار علمم قرار دهد، و چنین کرد. و از او خواستم تو را نسبت به من همچون هارون نسبت به موسی قرار دهد و بوسیله تو پشت مرا محکم نماید و تو را در کار من شریک نماید، و چنین کرد مگر آنکه فرمود: (پیامبری بعد از تو نیست)، و من هم راضی شدم. و از او خواستم دخترم را به ازدواج تو درآورد و ت, را پدر فرزندانم قرار دهد، و چنین کرد.
مردی به رفیقش (منظور ابوبکر و عمر هستند) گفت: دیدی (از خدا) چه خواسته است؟ بخدا قسم، اگر از پروردگارش درخواست می کرد که ملائکه ای بر او نازل کند تا او را بر علیه دشمنش کمک کنند، یا درِ گنجی را به روی او بگشاید تا او و اصحابش خرج کنند- که به آن احتیاج است!!- بهتر از این چیزهایی بود که درخواست کرده است! دیگری گفت: بخدا قسم، یک پیمانه خرما بهتر از اینها است که درخواست کرده است!

كتاب سلیم بن قیس: 144 و 145
اسرار آل محمد صفحه 495 و 496
بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار جلد 38 صفحه 314
القطره جلد 2 صفحه 195

#جزء12

طه و یس=مولانا علی صلوات الله علیه 😍

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا طٰهٰ وَ يس

🔸سلام بر تو ای طه و یس

زیارت امیرالمومنین صلوات الله علیه در هفدهم ربیع الاول ولادت پیامبر صلی الله علیه و آله منقول از امام صادق صلوات الله علیه

#جزء16 #جزء22

سوره عادیات در شان امیرالمومنین صلوات الله علیه 😍

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَنْ نَزَلَتْ فِي فَضْلِهِ سُورَةُ الْعادِياتِ

🔸سلام بر تو ای که در برتری اش سوره عادیات نازل شد.

زیارت امیرالمومنین صلوات الله علیه در هفدهم ربیع الاول ولادت پیامبر صلی الله علیه و آله منقول از امام صادق صلوات الله علیه

#جزء30

‼️ گشت ارشاد به سبک عمر بن خطاب! (از منابع عامه)

🔻مَا رَوَاهُ ابْنُ أَبِی الْحَدِیدِ (1) وَ غَیْرُهُ (2): أَنَّ عُمَرَ كَانَ یَعُسُّ (3) لَیْلَةً فَمَرَّ بِدَارٍ سَمِعَ فِیهَا صَوْتاً فَارْتَابَ وَ تَسَوَّرَ فَوَجَدَ رَجُلًا عِنْدَهُ امْرَأَةٌ وَ زِقُّ (4) خَمْرٍ، فَقَالَ: یَا عَدُوَّ اللَّهِ! أَ ظَنَنْتَ أَنَّ اللَّهَ یَسْتُرُكَ وَ أَنْتَ عَلَی مَعْصِیَتِهِ؟!. فَقَالَ: لَا تَعْجَلْ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ! إِنْ كُنْتُ أَخْطَأْتُ فِی وَاحِدَةٍ فَقَدْ أَخْطَأْتَ فِی ثَلَاثٍ، قَالَ اللَّهُ: وَ لا تَجَسَّسُوا (5) وَ تَجَسَّسْتَ، وَ قَالَ: وَ أْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ أَبْوابِها (6) وَ قَدْ تَسَوَّرْتَ، وَ قَالَ: فَإِذا دَخَلْتُمْ بُیُوتاً فَسَلِّمُوا (1) وَ مَا سَلَّمْتَ...

♦️ابن ابی الحدید - . شرح نهج البلاغه12: 17-18 -
و دیگران - . الریاض2: 46، و الدر المنثور للسبوطی 6: 93 -
روایت کرده اند که شبی عمر نزدیک خانه ای نگهبانی می داد، از داخل خانه صدایی شنید و شک کرد و از دیوار بالا رفت. زنی و کوزه شرابی را نزد مردی یافت و گفت: ای دشمن خدا، آیا پنداشتی که خداوند تو را درحالی که معصیت او را می کنی می پوشاند؟! آن مرد گفت: ای امیرالمومنین عجله مکن، اگر من مرتکب یک خطا شده باشم، تو در سه چیز خطا کرده ای: خداوند می فرماید: «وَلَا تَجَسَّسُوا»، - . حجرات/12 - {جاسوسی مکنید.} ولی تو جاسوسی کردی؛ و باز می فرماید: «وَأْتُواْ الْبُیُوتَ مِنْ أَبْوَابِهَا»، - . بقره/189 - {و به خانه ها از در [ورودی] آن ها درآیید.}و حال آن که از دیوار خانه بالا آمده ای؛ و باز می فرماید: «فَإِذَا دَخَلْتُم بُیُوتًا فَسَلِّمُوا»، - . نور/61 - {چون بر خانه هایی وارد شدید، سلام کنید.} و تو سلام نکردی ...

الدر المنثور فی التفسیر الماثور، تالیف جلال سیوطی، جلد ۷، صفحه ۵۶۸، چاپ دار الفکر
الرياض النضرة 2 ص 46، شرح النهج لابن أبي الحديد 1 ص 61، ج 3 ص 96، الدر المنثور 6 ص 93، الفتوحات الإسلامية 2 ص 477، الغدیر ج6 ص 121، بحار الأنوار ج 30 ص 662، نثر الدر في المحاضرات ج 2 ص 25

#جزء2 #جزء18 #جزء26