👩‍🚀 #سوال
وسواس کمال‌گرایی اجازه نمیده کارمو نشر بدم، چند ساله نویسندگی رو حرفه‌ای دنبال می‌کنم ولی یه کار کاملم ندارم، همش حس میکنم یه چیزی کم داره.

▪️ سطح استانداردهایتان را کمی پایین بیاورید، متن را کامل کنید، در بازنویسی آن را ارتقا دهید. ابتدا، فقط به تکمیل کار و پیشبرد آن فکر کنید!

#گفتمان_امدادی (۱۰)

👩‍🚀 #سوال
موضوع اصلی را گم می‌کنم و نمی‌توانم ذهنم را کنترل کنم. این چیز خوبی است یا بد؟ مثلا می‌خواهم در مورد یک گربه بنویسم، اما به صحبت از بحران وجودی می‌رسم.

می‌تواند خوب یا بد باشد، اما در کل، یک تمرین می‌تواند کمک‌کننده باشد. با پرسیدن سوال: "متن دقیقا در مورد چیست؟" درون‌مایه‌ی داستان را جهت‌یابی کنید‌، دقیقا مثل وقتی که برای چک کردن درست بودن مسیر به نقشه مراجعه ‌می‌کنید. به این نکته توجه کنید که موضوع ظاهری داستان می‌تواند پوششی برای موضوع دیگری باشد که در پی آن می‌آید، اما اگر بین این حالت سیال گم شوید و از موضوعی به موضوع دیگر بروید، ممکن است هرگز راهتان به مقصدی نرسد. پس وقتی به یک درون‌مایه‌ی عمیق و ارزشمند رسیدید، سعی کنید روی آن متمرکز بمانید!

#گفتمان_امدادی (۱۱)

👩‍🚀 #سوال
چطور می‌توانم داستانی که می‌نویسم را، با فضای آن هماهنگ‌تر کنم و طبیعی به نظر برسد؟ در کلاس به من گفتید این لحن و زبان مناسب این فضا نیست، لحن مناسب را چطور خلق کنم و از کجا شروع کنم؟

لغت‌نامه و مدل رفتاری همان فضا را بسازید، برای این موضوع می‌توانید از تحقیق میدانی هم استفاده کنید، اگه آن موقعیت در دسترس نبود، به داستان‌های مرتبط مراجعه کنید؛ یا حتی سفرنامه‌ها، مقالات یا کتب تحلیلی و تاریخی و ... .

#گفتمان_امدادی (۱۲)

👩‍🚀 #سوال
زیاد می‌نویسم و پاک می‌کنم، گاهی چند صفحه می‌نویسم اما نهایتا یک پاراگرف هست که خط نخورده باشد.

قبل از نوشتن، در ذهنتان مسیر را مرور کنید!
#گفتمان_امدادی (۱۳)

👩‍🚀 #سوال

جمله‌ی اول داستان، باید خلاصه‌ی داستان باشد؟ سوال ایجاد کند؟ حس داشته باشد؟ کدام مهم‌تر است؟

جمله‌ی آغازین، بهتر است به کانون تمرکز نزدیک باشد، قضاوت اولیه و چراغ راه ادامه‌ی داستان، می‌تواند مدل شروع آن باشد.

#گفتمان_امدادی (۱۴)

#سوال: تا کِی می‌نویسیم؟
تا وقتی حرف برای گفتن باشه.

- تا کی حرف برا گفتن هست؟ تموم نمیشه؟
هزار سال عمر کنیم هر روز بنویسیم، تازه یه بخشی از تاریخ، با یه زاویه‌ی دید و چند تا ایده رو تونستیم تا حد کمی ثبت کنیم.
تازه، بعد از هزار سال، با یه کتاب جدید، میتونیم یه زاویه دید جدید پیدا کنیم و همه‌ی چیزی که نوشتیم یه جور دیگه بنویسیم.
[نوشتن انتها نداره، چون زندگی انتها نداره.]

یه سوال، برنامه‌ی شما برای تابستون چیه؟

بیاین با هم در مورد تابستون امسال صحبت کنیم و برنامه‌هایی که داریم :))

سلام بر مسافران عزیز بامدادی، برای شروع یک سفر، به اعماق داستان‌ها آماده‌‌اید؟!
@bamdadisociety

به سفر تابستانه‌ی بامدادی خوش آمدید!
این اولین قدم از یک راه طولانی به سمت شناخت خودمان است که با کلمات، بر کاغذ جاری می‌شود. داستان‌هایی که از قلب‌ها روایت می شود، همان منجی نجات‌بخشی است که این دنیا را دگرگون می‌کند!

این داستان (تا ابد) ادامه دارد...
#سفر_چهارم (۱)

🕖 (تخیل مهم‌تر از دانش است. دانش محدود است اما تخیل، جهان را محصور می‌کند][آلبرت آنیشتین)

🔆 صبح یکشنبه‌ت به خیر، هم‌سفر عزیز بامدادی!
(سوم تیر‌ماه ۱۴۰۳) #سفر_چهارم (۲)

از زبان یکی از آدم‌های اطرافتان، پنج دقیقه بنویسید. با این عبارت شروع کنید:
🧩 دروغی که همیشه به خودم می‌گویم این است که...

#تمرین_صبح (سوم تیر)

#صدای_امروز (قطعه های موسیقی ساخته شده توسط #فریدریش_نیچه)

@bamdadisociety

🕖 (به هر حال همه‌چیز در زندگی قابل نوشتن است، به شرط اینکه شما برای انجام آن جسارت برون‌ریزی، تخیل و بداهه‌پردازی داشته باشید. بدترین دشمن خلاقیت، نداشتن اعتماد به نفس است.][سیلویا پلات)

🔆 صبح دوشنبه‌ت به خیر، هم‌سفر عزیز بامدادی!
(چهارم تیر‌ماه ۱۴۰۳) #سفر_چهارم (۳)

از زبان یکی از آدم‌های اطرافتان یا یکی از شخصیت‌های یک داستان، پنج دقیقه بنویسید. با این عبارت شروع کنید:
🧩 چیزی که مرا عصبانی می‌کند این است که...

#تمرین_صبح (چهارم تیر)