«همه آدم‌ها اعتیاد دارند و‌ تمام معتادها در آرزوی یک‌ چیزند: گریز از واقعیت‌.»

درون ما چیزی هست که اسم ندارد، ما همین چیز بی‌نام و نشان هستیم.

در نهایت شبی که سیاهیا هجوم‌میارن همیشه تنهایی.

بدهم تکیه به تو شانه شدن را بلدی؟
گرمی ثانیه‌ای خانه شدن را بلدی؟
مرغ عشقی شده دل میل پریدن دارد
بال و پر در قدمت لانه شدن را بلدی؟
می‌نویسم من عاشق فقط از قصه تو
در غزل‌های من افسانه شدن را بلدی؟

امروز کسی محرم اسرار کسی نیست،
ما تجربه کردیم کسی یار کسی نیست.
جایی که برادر به برادر نکند رحم،
بیگانه برای تو برادر شدنی نیست.
دیدی که هیچ کسی مرا یاد نکرد،
جز غم که هزار آفرین بر غم باد.

نور خورشید منو ذوب کرد بابام فک کرد بچش ستارست.

اَما مَن
هرگِز به جآیی که اَز رَنج آن گُریخته اَم بآز نمی‌گَردم!-

ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎﺧﺘﻪ ﺍﻡ !!...
ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎ ﮐﺴﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﻡ !!..
ﮔﺎﻫﯽ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ !!...
ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺨﺸﯿﺪﻩ ﺍﻡ !!...
ﮔﺎﻫﯽ ﻓﺮﯾﺐ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﻡ !!...
ﮔﺎﻫﯽ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﻡ !!...
ﮔﺎﻫﯽ ﺩﺭ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﻡ !!...
ﺍﻣﺎ ﺣﺎﻝ ﺯﻣﺎﻧﺶ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﮐﻪ ﺑﮕﻮﯾﻢ :
ﻣﻦ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺩﺭﺱ " ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ ﺍﻡ !!..."
ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﻫﺴﺘﻢ !!...
ﺷﺎﯾﺪﺳﺎﺩﻩ ﺑﺎﺷﻢ !!...
ﺍﻣﺎ ﺻﺎﺩﻗﻢ ..
ﻣـــــــــــــﻦ ﺧﻮﺩﻡ ﻫﺴﺘﻢ !!...
ﻭ ﺍﯾﻦ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ....

یاد بگیر کنار بگذاری،
ارتباط با آدم‌هایی که کنارت گذاشتند،
خواستنِ آن‌هایی که تو را نخواستند،
و فکر کردن به کسانی که آزارت دادند.
و یاد بگیر هیچکس را برای رفتاری که دارد، قضاوت نکنی!
همان طور که ما «تا جایی که به دیگران آسیب نزنیم» به خودمان مربوطیم»
دیگران هم برای رفتارهایشان، هزار و یک دلیل دارند و مهمترین دلیلِ شان همین، که به خودشان مربوط اند !

کاری به کارشان که نداشته باشی ،کاری به کارت ندارند،
و این پیش از این که بد باشد، خوب است، خیلی خوب...